دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Barbara W. Tuchman
سری: I colibrì. il tempo storico
ISBN (شابک) : 885452218X, 9788854522183
ناشر: Neri Pozza
سال نشر: 2023
تعداد صفحات: 640
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 9 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب I cannoni d'agosto. Come e perché l'Europa sprofondò nella Grande Guerra به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب توپ های اوت. چگونه و چرا اروپا وارد جنگ بزرگ شد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در اواخر تابستان 1914 هستیم: سیل سربازان آلمانی با هدف فتح پاریس و پایان دادن به جنگ، طبق نقشه های قیصر، در شش هفته به جاده های شمال فرانسه سرازیر می شوند. باربارا توچمن، جایزه پولیتزر 1962 برای این کتاب خاطره انگیز، آغاز جنگ جهانی اول را به یاد می آورد، گویی در حال ورق زدن یک آلبوم خانوادگی است، خواننده را در میدان های جنگ همراهی می کند، او را با رعد و برق توپ ها مبهوت می کند، او را با زرق و برق خیره می کند. شمشیرها و سرنیزه ها. در عین حال، او را وادار می کند تا به این فکر کند که چقدر حماقت لازم است تا اروپای «عاقل» را در قتل عام فرو برد. توچمن مراسم تشییع جنازه ادوارد هفتم پادشاه انگلستان را چند سال قبل از جنگ توصیف می کند و سران کشورها را برمی شمارد و توصیف می کند. جزئیات خیره کننده لباس هایشان، قوانین سخت و پیچیده تشریفاتی و روابط خویشاوندی پیچیده میان حاضران. امپراتور آلمان و تزار روسیه، برادرزاده های متوفی و پسرعموها، پادشاه یونان و پادشاهان دانمارک و نروژ با همان درجه خویشاوندی در تشییع جنازه شرکت کردند. بیخود نبود که پسر ملکه ویکتوریا \"عموی اروپا\" لقب گرفت. در پشت این تصاویر می توان شکوه و قدرتی را که اروپا می خواهد به چشم جهانیان عرضه کند، حس کرد. اما این اولین اقدام خودکشی او نیز هست. تاچمن پس از توصیف شخصیتها، با همان غنای جزئیات و عمق روانی، به هیجانی میپردازد که حمله در سارایوو، تنها چهار سال بعد، در کسانی که به آن تشییع جنازه دعوت شده بودند، ایجاد میکرد. در مورد این اروپا، وزیر بریتانیا، سر ادوارد گری، اظهار داشت: \"چراغ ها در شرف خاموش شدن هستند\".
Siamo nella tarda estate del 1914: una marea di soldati tedeschi si sta riversando sulle strade della Francia settentrionale con l’obiettivo di conquistare Parigi e porre termine alla guerra, secondo i piani del Kaiser, in sei settimane. Barbara Tuchman, Premio Pulitzer 1962 per questo memorabile libro, rievoca l’inizio della Prima guerra mondiale come se stesse sfogliando un album di famiglia, accompagnando il lettore sui campi di battaglia, stordendolo con il tuono dei cannoni, abbagliandolo con il luccichio delle sciabole e delle baionette. Al tempo stesso, lo costringe a riflettere su quanta stupidità occorra per sprofondare la «saggia» Europa in una carneficina.Tuchman descrive il funerale di re Edoardo vii d’Inghilterra, pochi anni prima della guerra, enumerando i capi di Stato e descrivendo gli sfolgoranti dettagli delle loro uniformi, le rigide e complesse regole del cerimoniale e gli intricati rapporti di parentela tra i presenti. Alle esequie presenziarono l’imperatore di Germania e lo zar di Russia, nipoti dello scomparso e cugini tra loro, il re di Grecia e i re di Danimarca e Norvegia, con lo stesso grado di parentela. Non per nulla, il figlio della regina Vittoria era soprannominato lo «zio d’Europa». Si intuisce, dietro a queste immagini, quale sia lo spettacolo di sfarzo e potere che l’Europa vuole offrire agli occhi del mondo. Ma è anche il primo atto del suo suicidio. Dopo aver descritto i personaggi, Tuchman affronta, con la stessa ricchezza di dettagli e profondità psicologica, l’eccitazione che l’attentato di Sarajevo avrebbe provocato, solo quattro anni dopo, negli invitati a quel funerale. Su questa Europa, chiosa il ministro inglese sir Edward Grey, «si stanno per spegnere le luci».