دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Sheffer. Edith
سری:
ISBN (شابک) : 9788831743778, 8831743775
ناشر: Marsilio Specchi
سال نشر: 2018
تعداد صفحات:
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 990 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب I bambini di Asperger: La scoperta dell'autismo nella Vienna nazista به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب فرزندان آسپرگر: کشف اوتیسم در وین نازی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
نام آسپرگر در حال حاضر بسیار رایج است و به طور گسترده در زندگی روزمره ما استفاده می شود. با این حال، هیچ کس هرگز تعجب نمی کند که چه کسی پشت تشخیصی بود که او را به شهرت رساند. به عنوان مادری که مجبور به کنار آمدن با آن شد، ادیت شفر میخواست ریشههای این تشخیص را کشف کند و با ابزار مورخ، زندگی شخصی و حرفهای آسپرگر را در وین بین دهههای 1930 و 1940 بازبینی کرد. آنچه از شهادت ها و اسناد به دست آمد، چهره پزشک اتریشی را روشن می کند. در حالی که رژیم نازی خوکچه های هندی را برای آزمایش های خود بر اساس معیارهای نژادی، سیاسی و مذهبی انتخاب می کرد، هدف روانپزشکان به ویژه کودکانی بودند که به عنوان «غیراجتماعی» طبقه بندی می شدند. در این میان، آسپرگر و همکارانش تصمیم گرفتند که کدام زندگیها «شایسته زندگی کردن» نیستند و دستور انتقال بیماران کوچک را به اشپیگلگروند، کلینیکی که صحنه برنامه بیرحمانه اتانازی کودکان بود، صادر کردند. پس از جنگ، تشخیص آسپرگر از «رواندرمانی اوتیستیک» به فراموشی سپرده شد تا اینکه در سال 1981 توسط یک روانپزشک انگلیسی فاش شد. نویسنده با سبک روایی و زنجیره محکمی از استدلال ها، خواننده را تشویق می کند تا در مورد روش ارزیابی و برچسب گذاری جوامع به افرادی که به عنوان معلول طبقه بندی می شوند، فکر کند. شفر با در نظر گرفتن وقایع تاریخی، انگیزه تازهای به بحث میدهد و پرسشهایی را مطرح میکند که کمتر از داستانهایی که میگوید نگرانکننده نیست: تشخیص تا چه اندازه محصول یک جامعه خاص است؟ چگونه ممکن بود آنچه توسط آسپرگر در پی آرمانهای نازیها مبنی بر انطباق و روحیه جامعه فرموله شده بود، با اقبال جامعه فردگرایانه اواخر قرن بیستم مواجه شود؟
Il nome di Asperger è ormai diffuso e ampiamente utilizzato nella nostra vita quotidiana. Tuttavia nessuno si domanda mai chi fosse l’uomo dietro la diagnosi che lo ha reso celebre. Da madre costretta a farvi fronte, Edith Sheffer ha voluto scoprire le origini di quella diagnosi e, con gli strumenti della storica, ha scelto di ripercorrere la vicenda personale e professionale di Asperger nella Vienna a cavallo tra gli anni trenta e quaranta. Quanto emerso dalle testimonianze e dai documenti getta nuova luce sulla figura del medico austriaco. Mentre il regime nazista selezionava cavie per i suoi esperimenti in base a criteri razziali, politici e religiosi, bersaglio degli psichiatri erano in particolare i bambini classificati come «asociali». Tra questi, Asperger e i suoi colleghi decidevano quali vite fossero «indegne di essere vissute» e disponevano il trasferimento dei piccoli pazienti allo Spiegelgrund, la clinica teatro di uno spietato programma di eutanasia infantile. Dopo la guerra, la diagnosi di «psicopatia autistica» di Asperger cadde nell’oblio fino a quando, nel 1981, venne divulgata da una psichiatra inglese. Con stile narrativo e una solida catena di argomentazioni, l’autrice spinge il lettore a riflettere sul modo in cui le società valutano ed etichettano coloro che vengono classificati come disabili. Mettendo in prospettiva gli eventi storici, Sheffer dà nuovo impulso al dibattito e pone interrogativi non meno inquietanti delle storie che racconta: in che misura una diagnosi è il prodotto di una determinata società? Come è stato possibile che quella formulata da Asperger nel solco degli ideali nazisti di conformità e spirito comunitario abbia incontrato il favore della società individualista di fine Novecento?