Hydrogen Sulfide and its Therapeutic Applications

متابولیسم گوگرد به ویژه توسط سولفورترانسفرازها در اواسط دهه 1900 به شدت مورد مطالعه قرار گرفته بود. سه آنزیم، سیستاتیونین β-سینتاز (CBS)، سیستاتیونین γ-لیاز (CSE) و 3- مرکاپتوپیروات سولفورترانسفراز (3MST) دارای ظرفیت تولید H₂S در شرایط آزمایشگاهی بودند. با این حال، H₂S به سادگی به عنوان یک محصول جانبی از مسیرهای متابولیک یا به عنوان یک نشانگر برای ارزیابی فعالیت آنزیم ها به جای یک مولکول فعال فیزیولوژیکی شناخته شد. در اواخر دهه 1980 غلظت نسبتاً بالایی از سولفید در مغز اندازه گیری شد که منجر به مطالعات متوالی برای شناسایی عملکردهای فیزیولوژیکی H₂S شد. اخیراً، غلظت حالت پایدار H₂S مجدداً ارزیابی شده و بسیار کمتر از اندازه‌گیری اولیه است. با این حال، علی‌رغم این تفاوت‌ها، چنین ارزیابی‌هایی برای تایید بیشتر وجود H₂S در بافت‌های پستانداران مفید بود. H₂S تقریباً در هر اندامی تولید می‌شود و نقش‌های مختلفی مانند تعدیل عصبی، اتساع عروق، آزادسازی انسولین، التهاب، رگ‌زایی و محافظت سلولی را ایفا می‌کند. تولید بی‌رویه H₂S و پاسخ‌های نامناسب مولکول‌های هدف در پاتوژنز بیماری‌های مختلف نقش دارد. این کتاب بر روی این موضوعات و همچنین بر پیشرفت های اخیر در زیست شناسی و توسعه درمانی این مولکول تمرکز دارد.

The metabolism of sulfur especially by sulfurtransferases had been intensively studied in mid 1900’s. Three enzymes, cystathionine β–synthase (CBS), cystathionine γ–lyase (CSE) and 3-mercaptopyruvate sulfurtransferase (3MST) were found to have the capacity to produce H₂S in vitro. However, H₂S was recognized simply as a by-product of the metabolic pathways or as a marker for evaluating the activity of enzymes rather than as a physiological active molecule. In the late 1980’s relatively high concentrations of sulfide were measured in the brain that led to the successive studies of identifying the physiological functions of H₂S. Recently, the steady-state concentrations of H₂S have been re-evaluated and found to be much less than that initially measured. However, despite these differences, such re-evaluations served to further confirm the existence of H₂S in mammalian tissues. H₂S is produced in almost every organ and plays various roles such as neuromodulation, vasodilation, insulin release, inflammation, angiogenesis and cytoprotection. The unregulated production of H₂S and improper responses of target molecules are involved in the pathogenesis of various diseases. This book focuses on these topics as well as on the recent progress in the biology and the therapeutic development of this molecule.