Hurts So Good: The Science and Culture of Pain on Purpose

مازوخیسم سکسی، انسانی، مورد اهانت، پرستش است و می تواند به طرز لذت بخشی عجیب و غریب باشد. درد عمدی و توافقی هزاران سال است که با ما همراه بوده است و همه را شامل می‌شود، از تاژک‌های طاعون سیاه گرفته تا بالرین‌هایی که روی استخوان‌های شکسته می‌رقصند تا رقبایانی که فلفل‌های تند را در حالی که گریه می‌کنند خفه می‌کنند. مازوخیسم بخشی از ماست. این در درون افراد معتاد به کار، علاقه مندان به خالکوبی، و هر نوع درد جویای انواع باغ زندگی می کند.

مازوخیسم در هسته خود به معنای احساس بد است، سپس بهتر است - پدیده ای که مدت هاست برای یک تحقیق صمیمانه و خنده دار به پایان رسیده است. و لی کوارت می‌دانست: آنها فقط یک محقق و نویسنده علمی نیستند، بلکه یک مازوخیست متعهد و پراحساس هستند. و آنها چند سوال دارند: چرا مردم درگیر مازوخیسم می شوند؟ مزایا و هزینه ها چیست؟ و مازوخیسم در مورد تجربه انسانی چه می‌گوید؟

کوارت با شرکت در بسیاری از این فعالیت‌ها، و از طریق گفتگو با روانشناسان، دانشمندان دیگر و افرادی که به دنبال درد برای لذت هستند، از چگونگی ذهن و ذهن ما پرده برداری می‌کند. بدن‌ها در درد معنا و تسکین می‌یابند - یک ابهام در برنامه‌نویسی ما که نظم و نوآوری را هدایت می‌کند، حتی اگر ما را به کل ببلعد.

Masochism is sexy, human, reviled, worshipped, and can be delightfully bizarre. Deliberate and consensual pain has been with us for millennia, encompassing everyone from Black Plague flagellants to ballerinas dancing on broken bones to competitive eaters choking down hot peppers while they cry. Masochism is a part of us. It lives inside workaholics, tattoo enthusiasts, and all manner of garden variety pain-seekers.

At its core, masochism is about feeling bad, then better-a phenomenon that is long overdue for a heartfelt and hilarious investigation. And Leigh Cowart would know: they are not just a researcher and science writer-they're an inveterate, high-sensation seeking masochist. And they have a few questions: Why do people engage in masochism? What are the benefits and the costs? And what does masochism have to say about the human experience?

By participating in many of these activities themselves, and through conversations with psychologists, fellow scientists, and people who seek pain for pleasure, Cowart unveils how our minds and bodies find meaning and relief in pain-a quirk in our programming that drives discipline and innovation even as it threatens to swallow us whole.