Hume and the Demands of Philosophy: Science, Skepticism, and Moderation

هیوم و مطالبات فلسفه: علم، شک گرایی و اعتدال تفسیر جامعی از رابطه بین پروژه علمی هیوم و شکاکیت او ارائه می دهد. Nathan I. Sasser استدلال می کند که هیوم یک شکاک معرفتی رادیکال است که دلایل کاملاً عملی برای حفظ باورهایی دارد که برای زندگی عادی و تحقیقات علمی ضروری هستند. در خوانش ساسر، کلید معرفت شناسی هیوم، برداشت او از فلسفه به عنوان روش هنجاری تحقیق حاکم بر علوم خاص است. فلسفه قوای ذهنی را تأیید می کند که استدلال و باورهای حسی را تولید می کنند. اما خود باورهای حسی و فرآورده های عقل با استدلال های شکست ناپذیر عقلانی مواجه می شوند و چون چنین هستند، فلسفه می خواهد که این باورها را به حالت تعلیق درآوریم. راه‌حل هیوم برای این معضل شک‌آمیز، اشاره به پیامدهای عملی مرگبار انجام این کار است. او به ما توصیه می‌کند که تسلیم خواسته‌های فلسفه نشویم، در صورتی که انجام آن نه برای خودمان و نه برای دیگران مفید است و مفید نیست. رویکرد معتدل هیوم به فلسفه می پذیرد که اگر ذهن انسان توسط یک خدای مهربان خلق نشده باشد، پس باید بیاموزیم که با واگرایی بین خواسته های معرفتی فلسفه و الزامات عملی زندگی زندگی کنیم.

Hume and the Demands of Philosophy: Science, Skepticism, and Moderation offers a comprehensive interpretation of the relationship between Hume’s scientific project and his skepticism. Nathan I. Sasser argues that Hume is a radical epistemic skeptic who has purely practical reasons for retaining the beliefs that are essential for ordinary life and scientific research. On Sasser’s reading, the key to Hume’s epistemology is his conception of philosophy as a normative method of inquiry governing the special sciences. Philosophy approves of the mental faculties that produce reasoning and sensory beliefs. But sensory beliefs and the products of reason themselves face insuperable rational defeater arguments, and because they do, philosophy demands that we suspend these beliefs. Hume’s solution to this skeptical dilemma is to point out the fatal practical consequences of doing so. He advises us not to submit to the demands of philosophy when doing so is neither agreeable nor useful to ourselves or others. Hume’s moderate approach to philosophy recognizes that if the human mind is not created by a beneficent deity, then we must learn to live with the divergence between the epistemic demands of philosophy and the practical demands of life.