دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Catherine Renshaw
سری: Pennsylvania Studies in Human Rights
ISBN (شابک) : 0812251032, 9780812251036
ناشر: University of Pennsylvania Press
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 256
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Human Rights and Participatory Politics in Southeast Asia به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب حقوق بشر و سیاست مشارکتی در آسیای جنوب شرقی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کاترین رنشو در حقوق بشر و سیاست مشارکتی در آسیای جنوب
شرقی دوره فوق العاده ای از نهادسازی حقوق بشر در جنوب شرقی
آسیا را بازگو می کند. او گزارش خود را در سال 2007 آغاز می کند،
زمانی که ده عضو انجمن کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه آن) منشور آسه
آن را امضا کردند و اعضا را برای اولین بار به اصول حقوق بشر،
دموکراسی و حاکمیت قانون متعهد کردند. در سال 2009، کمیسیون بین
دولتی حقوق بشر آسه آن با مأموریت حمایت از استانداردهای بین
المللی شناخته شده حقوق بشر تأسیس شد. در سال 2013، اعلامیه حقوق
بشر ASEAN به عنوان چارچوبی برای همکاری حقوق بشر در منطقه و
مکانیزمی برای ایجاد جامعه ASEAN به تصویب رسید. رنشو توضیح می
دهد که چرا این پیشرفت ها در زمان ظهور آنها پدیدار شد و تأثیر
این نهادها را در دهه اول وجود آنها ارزیابی می کند.
در بررسی خود از ASEAN، رنشاو می پرسد که چگونه حقوق بشر را می
توان در داخل و بین دولت ها اجرا کرد. که از نظر سیاسی متنوع
هستند - ویتنام و لائوس کمونیست هستند. برونئی دارالسلام یک سلطنت
اسلامی است. میانمار در حال گذار از یک دیکتاتوری نظامی است.
فیلیپین و اندونزی دموکراسی های چند حزبی مستقر هستند. در حالی که
اعضای باقی مانده کمتر به راحتی تعریف می شوند. رنشاو هشدار می
دهد که آسه آن در توانایی خود برای شکل دادن به عملکرد اعضای خود
محدود است، زیرا این کشور برتری دولت های دموکراتیک را ندارد. با
این حال، او نتیجه می گیرد که در غیاب نظم جهانی حقوق بشر قانونی،
مهم ترین پیشرفت های عملی در ارتقای حقوق بشر از نهادهای منطقه ای
مانند ASEAN پدیدار شده است.
In Human Rights and Participatory Politics in Southeast
Asia, Catherine Renshaw recounts an extraordinary period of
human rights institution-building in Southeast Asia. She begins
her account in 2007, when the ten members of the Association of
Southeast Asian Nations (ASEAN) signed the ASEAN charter,
committing members for the first time to principles of human
rights, democracy, and the rule of law. In 2009, the ASEAN
Intergovernmental Commission on Human Rights was established
with a mandate to uphold internationally recognized human
rights standards. In 2013, the ASEAN Human Rights Declaration
was adopted as a framework for human rights cooperation in the
region and a mechanisim for ASEAN community building. Renshaw
explains why these developments emerged when they did and
assesses the impact of these institutions in the first decade
of their existence.
In her examination of ASEAN, Renshaw asks how human rights can
be implemented in and between states that are politically
diverse--Vietnam and Laos are Communist; Brunei Darussalam is
an Islamic sultanate; Myanmar is in transition from a military
dictatorship; the Philippines and Indonesia are established
multiparty democracies; while the remaining members are less
easily defined. Renshaw cautions that ASEAN is limited in its
ability to shape the practices of its members because it lacks
a preponderance of democratic states. However, she concludes
that, in the absence of a global legalized human rights order,
the most significant practical advancements in the promotion of
human rights have emerged from regional institutions such as
the ASEAN.
Cover Contents List of Abbreviations Introduction PART I. FOUNDATIONS: LEGITIMACY OF A REGIONAL HUMAN RIGHTS REGIME IN THE ABSENCE OF LIBERAL DEMOCRACY 1. Democracy and Human Rights in Southeast Asia 2. ASEAN’s Turn to Democracy and Human Rights 3. The ASEAN Human Rights Declaration PART II. APPLICATIONS: ASSESSING THE REGIONAL DYNAMICS OF HUMAN RIGHTS COMMITMENT AND COMPLIANCE 4. The Rights of Women at the Global, Regional, and Local Levels 5. Trafficking in Persons 6. ASEAN as a Purveyor of Human Rights in Myanmar Conclusion Notes Index A B C D E F G H I J K L M N O P R S T U V W Y Z Acknowledgments