Human Cytomegalovirus

اولین مشاهده برهمکنش‌های سیتومگالوویروس (CMV) با سلول میزبان، آسیب شناسی سلولی چشم جغد در بافت‌های مختلف بود. در اوایل دهه 1970 مشخص شد که CMV انسان باعث عفونت های رحمی می شود که منجر به آسیب مادرزادی مغز و سایر عوارض عصبی حسی می شود. رویدادهای دهه 1980 و اوایل دهه 1990، مانند کاربرد گسترده پیوند اندام جامد و مغز استخوان و ظهور ایدز، CMV انسان را مورد توجه قرار داد. ما فهمیدیم که ویروس یک عامل فرصت طلب مرتبط با سرکوب سیستم ایمنی است. عصر طلایی تحقیقات سیتومگالوویروس در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 توسط مجموعه‌ای از فناوری‌های جدید قدرتمند که شامل آنزیم‌های محدودکننده، شبیه‌سازی DNA، توالی‌یابی DNA و پیش‌بینی چارچوب خواندن باز بود، آغاز شد. دستکاری ژنتیکی و انتشار سویه های جدید CMV با استفاده از فناوری کروموزوم مصنوعی باکتریایی تسریع شد. امروزه، ما هنوز برای درک طیف کامل بیماری های مرتبط با CMV انسانی تلاش می کنیم. برای زیست شناس مولکولی، CMV استاد تنظیم در سلول یوکاریوتی است که در آن یا تکثیر می شود یا نهفته باقی می ماند. برای ایمونولوژیست، CMV استاد فرار ایمنی با ابزارهایی برای فرار از پاسخ های ایمنی ذاتی و اکتسابی است. استفاده از مدل‌های حیوانی با CMV‌های غیرانسانی به طور قابل‌توجهی پیچیده‌تر شده و به درک مطمئن‌تری از روابط متقابل ژن‌های CMV غیرانسانی و انسانی گره خورده است.

The earliest observation of cytomegalovirus (CMV) interactions with the host cell was owl eye cytopathology in various tissues. It was recognized in the early 1970s that human CMV caused in utero infections resulting in congenital brain damage and other sensory neurological complications. Events of the 1980s and early 1990s, such as the wide application of solid organ and bone marrow transplantation and the emergence of AIDS, put the spotlight on human CMV. We understood that the virus was an opportunistic agent associated with immunosuppression. The golden age of cytomegalovirus research was ushered in during the late 1970s and early 1980s by a set of powerful new technologies that included restriction enzymes, DNA cloning, DNA sequencing, and open reading frame prediction. The genetic manipulation and propagation of novel CMV strains was accelerated with the app- cation of bacterial artificial chromosome technology. Today, we still struggle to understand the full spectrum of disease associated with human CMV. To the molecular biologist, CMV is a master of regulation in the eukaryotic cell where it either replicates or remains latent. To the immunologist, CMV is a master of immune evasion with tools to escape both the innate and acquired immune responses. The use of animal models with non-human CMVs has become significantly more sophisticated and tied to a more certain understanding of the interrelationships of non-human and human CMV genes.