Human Capacities and Moral Status

بسیاری از بحث‌ها در مورد وضعیت اخلاقی اشیا - برای مثال، بحث در مورد حقوق طبیعی جنین انسان یا حیوانات غیرانسان - در نهایت به سمت بحث در مورد ظرفیت‌های چیزهای مورد بحث مهاجرت می‌کنند - برای مثال، ظرفیت‌های آنها احساس درد، فکر کردن، یا عشق. با این حال، حرکت به سمت ظرفیت‌ها اغلب بحث‌برانگیز است: اگر ظرفیت‌های یک انسان اساس موقعیت اخلاقی او باشد، چگونه انسانی که ظرفیت‌های کمتری نسبت به من و شما دارد، می‌تواند وضعیت اخلاقی «جدی» مشابه من و شما را داشته باشد؟ این کتاب با این استدلال که اگر چیزی انسانی است، مجموعه‌ای از ظرفیت‌های انسانی معمولی را دارد، به این سؤال پاسخ می‌دهد. اگر چیزی مجموعه ای از ظرفیت های انسانی معمولی داشته باشد، از جایگاه اخلاقی جدی برخوردار است. و بنابراین، همه انسان‌ها از وضعیت اخلاقی جدی مشابه من و شما برخوردارند. با شروع از آنچه که شهود مشترک ما در مورد موقعیت‌های مربوط به «ناتوانی موقت» به ما می‌گوید – که در آن ارگانیسم انسانی از دست می‌دهد، سپس ظرفیت معینی را به دست می‌آورد. - این کتاب برای نتیجه گیری های اساسی در مورد جنین ها و جنین های انسانی، انسان هایی که در حالت نباتی دائمی هستند، انسان هایی که از بیماری های مغزی رنج می برند و انسان هایی که با اختلالات ژنتیکی متولد شده اند، بحث می کند. از آنجایی که این نتیجه‌گیری‌ها باید تا حدودی بر بحث‌های اخلاقی و سیاسی جاری ما در مورد رفتار مناسب با چنین انسان‌هایی تأثیر بگذارد، این کتاب برای متخصصان و دانشجویان در فلسفه، اخلاق زیستی، حقوق، پزشکی و سیاست عمومی مفید خواهد بود.

Many debates about the moral status of things—for example, debates about the natural rights of human fetuses or nonhuman animals—eventually migrate towards a discussion of the capacities of the things in question—for example, their capacities to feel pain, think, or love. Yet the move towards capacities is often controversial: if a human’s capacities are the basis of its moral status, how could a human having lesser capacities than you and I have the same "serious" moral status as you and I? This book answers this question by arguing that if something is human, it has a set of typical human capacities; that if something has a set of typical human capacities, it has serious moral status; and thus all human beings have the same sort of serious moral status as you and I. Beginning from what our common intuitions tell us about situations involving "temporary incapacitation"—where a human organism has, then loses, then regains a certain capacity—this book argues for substantive conclusions regarding human fetuses and embryos, humans in a permanent vegetative state, humans suffering from brain diseases, and humans born with genetic disorders. Since these conclusions must have some impact on our ongoing moral and political debates about the proper treatment of such humans, this book will be useful to professionals and students in philosophy, bioethics, law, medicine, and public policy.