How We Came Back: Voices from Post-Katrina New Orleans

در 29 اوت 2005، طوفان کاترینا به جنوب شرقی لوئیزیانا رسید و نیم میلیون نفر را آواره کرد و بیش از 100 میلیارد دلار خسارت در منطقه نیواورلئان بزرگ به بار آورد. ملت تعجب کرد که چگونه مردم نیواورلئان می توانند از یک فاجعه به این بزرگی، پرهزینه ترین فاجعه در تاریخ آمریکا، نجات پیدا کنند. در عرض چند سال از کاترینا، صدها هزار نفر بازگشته بودند و خانه های خود را بازسازی می کردند. نحوه بازگشت آنها حداقل چیزی شبیه به یک پازل است.

یک دهه بعد، این کتاب 17 تاریخ شفاهی از بازماندگان طوفان کاترینا از چهار جامعه متنوع نیواورلئان را ارائه می دهد. تاریخ شفاهی چگونگی شروع بازسازی این افراد، خانواده ها و جوامع پس از ویرانی را بررسی می کند. این شواهد نشان می‌دهد که جوامع می‌توانند به‌طور شگفت‌آوری در پی فاجعه انعطاف‌پذیر باشند، به‌ویژه به لطف تلاش‌های فردی اولیه و نامتناسب. حتی پس از در نظر گرفتن عوامل آشکار، مانند درجه خسارت، درآمد متوسط ​​و بیمه سیل، بسیاری از واریانس ها توضیح داده نشده باقی می مانند. منابع اجتماعی که جوامع برای توسعه راهبردهای بازیابی مؤثر از آنها استفاده کرده اند چیست؟ چرا، با وجود تعهد منابع قابل توجه دولتی، بسیاری از اشکال رسمی کمک نتایج ناامیدکننده ای به همراه داشته است؟

این کتاب پاسخ به این سؤالات مداوم را که در 10 سال گذشته دانشمندان علوم اجتماعی را به خود مشغول کرده است، بررسی می کند. شاید مهم‌تر از همه، ادای احترامی مناسب برای چشم‌انداز، عزم و تلاش کسانی است که بازگشته‌اند.

On August 29, 2005, Hurricane Katrina made landfall in southeastern Louisiana, displacing half a million people and causing more than $100 billion in damage in the Greater New Orleans region. The nation wondered how the people of New Orleans could recover from a disaster of this magnitude, the costliest in American history. Within a few years of Katrina, hundreds of thousands had returned and were rebuilding their homes. How they have come back is, to say the least, something of a puzzle.

A decade later, this book presents 17 oral histories of Hurricane Katrina survivors from four diverse New Orleans communities. The oral histories explore how these individuals, families, and communities began to rebuild after the devastation. These testimonies show that communities can be surprisingly resilient in the wake of disaster, especially thanks to early and disproportionately large individual efforts.

Why have some communities rebounded quickly while others have lagged behind? Even after accounting for obvious factors, such as degree of damage, median income, and flood insurance, much of the variance remains unexplained. What are the socially embedded resources that communities have drawn on to develop effective recovery strategies? Why, despite the commitment of significant government resources, have many of the official forms of assistance produced disappointing results?

This book explores the answers to these persistent questions, which have dogged social scientists over the past 10 years. Perhaps most importantly, it serves as fitting tribute to the vision, resolve, and industriousness of those who came back.