How Pop Culture Shapes the Stages of a Woman’s Life: From Toddlers-in-Tiaras to Cougars-on-the-Prowl

فرهنگ عامه معاصر تعداد زیادی از نقش های کلیشه ای را برای دختران و زنان ایجاد کرده است که (خواسته یا ناخواسته) در طول زندگی خود بازی کنند: شاهزاده خانم، نیمفت، دیوا، دختر مجرد، عروس خانم، مادر ببر، M.I.L.F. ، کوگار و موارد دیگر. در این کتاب ایمز و بورکن به بررسی نقش متون فرهنگی در اجتماعی شدن جنسیت در مراحل از پیش تعیین شده خاص زندگی یک زن (از دختران تا "دختران طلایی") و چگونگی ترکیب این دستورالعمل در طول زمان می پردازند. آنها با مطالعه متون مختلف (اسباب بازی ها، مجلات، وبلاگ ها، توییت ها، برنامه های تلویزیونی، فیلم های هالیوود، رمان ها و کتاب های خودیاری) استدلال می کنند که فرهنگ عامه به عنوان نوعی آینه تفریحی وجود دارد که دائماً شرایط دنیای واقعی را که برای زنان وجود دارد، مخدوش می کند. بزرگنمایی انتظارات جنسیتی که با آن روبرو هستند. علی‌رغم پیام‌های مشکل‌ساز و متناقضی که زنان در طول زندگی خود دریافت می‌کنند، این کتاب همچنین راه‌هایی را نشان می‌دهد که در برابر چنین پیام‌هایی مقاومت می‌کنند، و به زنان اجازه می‌دهد از واقعیت مبهمی که پخش می‌کنند عبور کنند و امیدواریم به سمت برابری جنسیتی بروند.

Contemporary popular culture has created a slew of stereotypical roles for girls and women to (willingly or not) play throughout their lives: The Princess, the Nymphette, the Diva, the Single Girl, the Bridezilla, the Tiger Mother, the M.I.L.F, the Cougar, and more. In this book Ames and Burcon investigate the role of cultural texts in gender socialization at specific pre-scripted stages of a woman's life (from girls to the 'golden girls') and how that instruction compounds over time. By studying various texts (toys, magazines, blogs, tweets, television shows, Hollywood films, novels, and self-help books) they argue that popular culture exists as a type of funhouse mirror constantly distorting the real world conditions that exist for women, magnifying the gendered expectations they face. Despite the many problematic, conflicting messages women receive throughout their lives, this book also showcases the ways such messages are resisted, allowing women to move past the blurry reality they broadcast and toward, hopefully, gender equality.