Hope in the Ecumenical Future

این کتاب بینش تازه ای را در مورد وضعیت معاصر جهان گرایی ارائه می دهد. پس از انتخاب پاپ فرانسیس، گرم شدن قابل توجهی در روابط جهانی ایجاد شده است و زمینه هایی وجود دارد که فکر کنیم این امر در آینده نیز ادامه خواهد داشت. دوازده فصل، که هم توسط الهیدانان مجرب و هم دانشمندان جوانتر نوشته شده است، که در این مجموعه گردآوری شده است، یکی از اولین ارزیابی های دقیق از تأثیر پاپ فرانسیس بر گفتگوهای جهان شناسی ارائه می دهد. نویسندگان با تکیه بر روش شناسی جهان شناسی، و همچنین بسیاری از مثال ها و مصادیق عملی، تحولات فرهنگ و رسالت شناسی را مورد بحث قرار می دهند، زیرا این تحولات بر روی عمل اکومنیسم تأثیر می گذارد، به ویژه در پاسخ به الهیات امید و همچنین گفتگوی بین ادیان و کثرت گرایی. آنچه پدیدار می شود، احساس روشنی از امید به آینده در دنیایی است که به سرعت در حال تغییر است و حتی احساس خوش بینی نسبت به اینکه ممکن است پیشرفت های جهانگردی واقعی حاصل شود.

This book offers fresh insights into the contemporary state of Ecumenism. Following the election of Pope Francis, there has been a significant thaw in ecumenical relations, and there are grounds for thinking that this will continue into the future. The twelve chapters, written both by experienced ecumenical theologians as well as younger scholars, that have been gathered together in this collection, offer one of the first detailed assessments of the impact of Francis’ papacy on ecumenical dialogue. Drawing on ecumenical methodology, as well as many practical examples and illustrations, the authors discuss the developments in culture and missiology as these affect the practice of ecumenism, particularly in response to theologies of hope as well as inter-religious dialogue and pluralism. What emerges is a clear sense of hope for the future in a rapidly changing world and even a sense of optimism that real ecumenical progress might be made.