دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ادبی ویرایش: نویسندگان: Claude Brügger سری: Sammlung wissenschaftlicher Commentare ISBN (شابک) : 311020620X, 9783110206203 ناشر: Walter de Gruyter سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 337 زبان: German فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Homerus: Homers Ilias. Band VIII: Vierundzwanzigster Gesang (Ω), Faszikel 2: Kommentar به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هومر: ایلیاد هومر. جلد هشتم: Canto Twenty-Four (Ω)، Fascicle 2: Commentary نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پس از «پرولگومن» و مجلدات تفسیری کانتوهای ایلیاد 1، 2، 3، 6 و 19، شرح بیست و چهارمین و آخرین کانتو ایلیاد در اینجا ارائه شده است. بدون شک این آهنگ یکی از تاثیرگذارترین و مهیج ترین بخش های حماسه هومری است. این نیز دلیلی بود که با تفسیر او تا پایان منتظر نمانیم، بلکه آن را در چارچوب مفهوم کلی این مجموعه پیش ببریم (رجوع کنید به پیشگفتار جلد II.2، ص VIIf.). کار حاضر از اصول تفسیری پیروی می کند که در مجلدات قبلی توضیح داده شده است (به ویژه I.2، IV.2).
Nach den ‘Prolegomena’ und den Kommentarbänden zu den Ilias-Gesängen 1, 2, 3, 6 und 19 wird hier der Kommentar zum 24. und letzten Gesang der Ilias vorgelegt. Daß dieser Gesang zu den berührendsten und anregendsten Teilen des homerischen Epos gehört, ist wohl unbestritten; dies war auch der Anlaß, mit seiner Kommentierung nicht bis zum Ende zuzuwarten, sondern ihn – im Rahmen des Gesamtkonzepts dieser Reihe (dazu s. das Vorwort in Band II.2, S. VIIf.) – vorzuziehen. Die vorliegende Bearbeitung folgt dabei den Kommentierungsgrundsätzen, die in den früheren Bänden beschrieben worden sind (bes. I.2, IV.2).