Holism in Philosophy of Mind and Philosophy of Physics

دامنه پروژه مفهوم کل گرایی در مرکز تغییرات گسترده در حوزه های مختلف فلسفه در نیمه دوم قرن بیستم قرار دارد. کل گرایی در معرفت شناسی و فلسفه ذهن پس از کار ویتگنشتاین متأخر و «دو جزم تجربه گرایی» کواین در میان فیلسوفان تحلیلی گسترده است. به طور کلی، این ادعا این است که (الف) برای اینکه یک فرد باور داشته باشد، یک جامعه اجتماعی و زبانی لازم است و (ب) باورهای منفرد فقط در یک نظام کلی از باورها معنی دارند. علاوه بر این، کل گرایی در علم، به ویژه در تفسیر فیزیک کوانتومی مورد بحث قرار می گیرد. در واقع، اصطلاح "کل گرایی" به اسموتز (1926) برمی گردد که این اصطلاح را در یک زمینه بیولوژیکی معرفی می کند. کل گرایی در هر یک از این زمینه ها پیامدهای قابل توجهی برای نگاه فلسفی ما به جهان و خودمان دارد. گفته می شود که کل گرایی در فیزیک کوانتومی اتمیسم را که در فلسفه مدرن طبیعت غالب بوده است، رد می کند. کل گرایی در معرفت شناسی و فلسفه ذهن به عنوان جایگزینی برای آنچه به عنوان سنت دکارتی شناخته می شود، تلقی می شود که بر تفکر مدرن تا تجربه گرایی منطقی تسلط داشت.

The Scope of the Project The concept of holism is at the centre of far-reaching changes in various areas of philosophy in the second half of the twentieth century. Holism in epistemology and the philosophy of mind is widespread among analytic philosophers subsequent to the work of the later Wittgenstein and to Quine's "Two Dogmas of Empiricism". Roughly speaking, the claim is that (a) for a person to have beliefs, a social, linguistic community is required and that (b) single beliefs have a meaning only within a whole system of beliefs. Furthermore, holism is discussed in science, in particular in the interpretation of quantum physics. In fact, the term "holism" goes back to Smuts (1926), who introduces this term in a biological context. I Holism in any of these areas has considerable consequences for our philosophical view of the world and ourselves. Holism in quantum physics is said to refute atomism, which has been predominant in modem philosophy of nature. Holism in epistemology and the philosophy of mind is seen as an alternative to what is known as the Cartesian tradition, which dominated modem thought down to logical empiricism.