History, Policy and Public Purpose: Historians and Historical Thinking in Government

این کتاب نگاهی تازه به ارتباط بین تاریخ و سیاست می‌اندازد، و پیشنهاد می‌کند که مورخان حس «هدف عمومی» را که می‌تواند تصمیم‌گیری سیاسی را دربرگیرد - و همچنین عملکرد تاریخی را تقویت کند، دوباره کشف کنند. سیاست گذاری امری پیچیده و درهم و برهم است که به انواع مختلفی از تخصص نیاز دارد و مورخان اغلب تمایلی به درگیر شدن در توصیه های سیاستی ندارند، زیرا علاقه مندان به «تاریخ در عموم» تمایل به کار با موزه ها، مکان های میراث فرهنگی، پخش کننده ها و جامعه دارند. سازمان های. گرین خاطرنشان می کند که مورخان همچنین اصرار داشته اند که «تاریخ در بحث سیاست عمومی مهم است» و از تحریفات یا غفلت سیاستمداران از گذشته انتقاد کرده اند. او استدلال می کند که به هر دو صورت امکان پذیر نیست.

This book takes a fresh look at the connection between history and policy, proposing that historians rediscover a sense of ‘public purpose’ that can embrace political decision-making – and also enhance historical practice. Making policy is a complex and messy affair, calling on many different forms of expertise and historians have often been reluctant to get involved in policy advice, with those interested in ‘history in public’ tending to work with museums, heritage sites, broadcasters and community organisations. Green notes, however, that historians have also insisted that ‘history matters’ in public policy debate, and been critical of politicians’ distortions or neglect of the past. She argues that it is not possible to have it both ways.