Histories of Emotion: Modern Premodern

این مطالعه به دو مورد از تحقیقات عاطفه تاریخی می پردازد: انعکاس وابستگی متقابل کارکردهای متنی و بازنمایی احساسات و تصدیق وابستگی متقابل مطالعات در دوره پیشامدرن و مدرن در تاریخ احساسات.

تحقیقات معاصر در مورد تاریخچه عاطفه با گسترش مطالعات در دوران، نویسندگان، مضامین، متون و جنبه های بسیار متفاوت مشخص می شود. با این حال، اشتیاق و اعتماد به نفسی که با آن موقعیت‌ها، اعمال، و کنش‌های متقابل شامل احساسات در تاریخ کشف می‌شوند، منجر به تلاش‌های بیش از حد مستقیم برای دسترسی به اشیاء بازنمایی شده (احساسات/احساسات/عواطف) شده است. در نتیجه توجه بسیار کمی به شرایط و عملکرد نمایندگی های آنها شده است. به همین دلیل است که این مطالعه با پژوهش عاطفی مورخان از منظر فلسفی بی شرمانه درگیر می شود. چنین رویکردی، در میان چیزهای دیگر، بینش هایی را در مورد مشاهدات متنوع، اغلب متناقض، ارائه می دهد که می توان در مورد تاریخچه احساسات در مدرنیته و پیشامدرنیته انجام داد.

This study addresses two desiderata of historical emotion research: reflecting on the interdependence of textual functions and the representation of emotions, and acknowledging the interdependence of studies on the premodern and modern periods in the history of emotion.

Contemporary research on the history of emotion is characterised by a proliferation of studies on very different eras, authors, themes, texts, and aspects. The enthusiasm and confidence with which situations, actions, and interactions involving emotions in history are discovered, however, has led to overly direct attempts to access the represented objects (emotions/feelings/affects); as a result, too little attention has been paid to the conditions and functions of their representations. That is why this study engages with the emotion research of historians from an unashamedly philological perspective. Such an approach provides, among other things, insights into the varied, often contradictory, observations that can be made about the history of emotion in modernity and premodernity.