High Resolution Palaeoclimatic Changes in Selected Sectors of the Indian Himalaya by Using Speleothems: Past Climatic Changes Using Cave Structures

این پایان نامه شامل مطالعه الگوهای بارش گذشته بر اساس شش استالاگمیت غار از مناطق مختلف هیمالای هند است. این اولین مطالعه غارآلوم در هیمالایای هند است که رابطه مستقیمی را بین بارش گذشته و فروپاشی تمدن نشان می دهد. استالاگمیت های مورد بررسی KL-3 از جامو و کشمیر بودند. TCS و BR-1 از هیماچال پرادش. و DH-1، SA-1 و CH-1 از اوتاراکند. بر اساس بازسازی دیرین اقلیم با وضوح بالا (35 تاریخ U/th، 5 تاریخ AMS، 1500 نمونه برای مقادیر δ18O و δ13C) به دست آمده برای مدت زمان گذار پلیستوسن-هولوسن (16.2-9.5 ka BP) و Mid-Pentresentres-Holocene (حدود 4.0 کا BP–حالا)، سه رویداد عمده شناسایی شد، یعنی دوره Dryas قدیمی (OD)، دوره Bølling-Allerød (BA) و Dryas جوان (YD) در حدود. 14.3-13.9، 13.9-12.7 و 12.7-12.2 ka BP، به ترتیب. این مطالعه کاهش تدریجی بارندگی را از 4ka BP به بعد برای حدود یک هزاره با دوره اوج خشکی بین 3.2 و 3.1ka BP نشان داد. طبق یافته ها، LIA (عصر یخبندان کوچک) بازه زمانی 1622-1820 بعد از میلاد را پوشش می دهد که در طی آن آب و هوا مرطوب تر از دوره پس از LIA (1820-1950 پس از میلاد) بود. علاوه بر این، این پایان نامه از این فرض حمایت می کند که WDs (آشفتگی های غربی) به طور قابل توجهی در کل بارندگی در منطقه هیمالیا نقش دارند.

This thesis encompasses a study of past precipitation patterns based on six cave stalagmites from different parts of the Indian Himalaya. This is the first speleothem study in the Indian Himalaya that shows a direct relationship between past precipitation and the collapse of civilization. The stalagmites examined were KL-3 from Jammu and Kashmir; TCS and BR-1 from Himachal Pradesh; and DH-1, SA-1 and CH-1 from Uttarakhand. Based on the high-resolution palaeoclimatic reconstruction (35 U/th dates, 5 AMS dates, 1,500 samples for δ18O and δ13C values) obtained for the duration of the Pleistocene–Holocene transition (16.2–9.5 ka BP) and Mid-Holocene–Present (ca. 4.0 ka BP–Present), three major events were identified, namely the Older Dryas (OD), Bølling–Allerød (BA) period and Younger Dryas (YD) at ca. 14.3–13.9, 13.9–12.7 and 12.7–12.2 ka BP, respectively. The study showed a gradual reduction in the precipitation from 4 ka BP onwards for about a millennium with a peak arid period between 3.2 and 3.1 ka BP. According to the findings, the LIA (Little Ice Age) covers a time span from 1622–1820 AD, during which the climate was wetter than that in the post-LIA period (1820–1950 AD). In addition, this thesis supports the assumption that the WDs (Western Disturbances) contribute significantly to the total rainfall in the Himalaya region.