Herrschaft und soziale Ordnung: Kritische Rekonstruktion und Weiterführung der individualistischen Theorietradition

سلطه به عنوان موضوع اساسی جوامع مدرن به تنش بین آزادی فردی و نظم اجتماعی و در نتیجه به امکانات هماهنگی اجتماعی کنش اشاره دارد. بر اساس این مشکل، مشارکت های کلاسیک از هابز به وبر تا کلمن بازسازی شده و به عنوان «خط سنتی فردگرایانه» خلاصه می شود. بیش از همه، در پرداختن به جامعه شناسی سلطه وبر، قدرت تبیین و همچنین مفاهیم و محدودیت های این سنت نظری بررسی شده و پیامدهای آن برای تحقیقات فعلی نشان داده شده است. پس از آن، سلطه به عنوان یک مکانیسم هماهنگی اجتماعی تلقی می شود که بازیگران برای مقابله با مشکلات کنش ایجاد می کنند، اما حفظ آن به نوبه خود از تصمیمات کنشی فردی ناشی می شود. به منظور ادامه خط سنت نشان داده شده، پیشنهاد می شود که شرایط ظهور و نیز ادامه وجود یک هماهنگی کنش حاکمیتی موضوع ملاحظات نظری و تحقیقات تجربی قرار گیرد.

Herrschaft als Grundthema moderner Gesellschaften verweist auf das Spannungsverhältnis von individueller Freiheit zu sozialer Ordnung und damit auf die Möglichkeiten einer sozialen Handlungskoordination. Ausgehend von dieser Problemstellung werden die klassischen Beiträge von Hobbes über Weber bis hin zu Coleman rekonstruiert und als 'individualistische Traditionslinie' zusammengefaßt. Vor allem in der Auseinandersetzung mit der Herrschaftssoziologie Webers werden die Erklärungskraft aber auch die Implikationen und Restriktionen dieser Theorietradition herausgearbeitet und deren Konsequenzen für die gegenwärtige Forschung aufgezeigt.
Im Anschluß daran wird Herrschaft als ein sozialer Koordinationsmechanismus behandelt, den Akteure zur Bewältigung von Handlungsproblemen schaffen, dessen Erhalt aber wiederum aus individuellen Handlungsentscheidungen abzuleiten ist. Zur Weiterführung der aufgewiesenen Traditionslinie wird dafür plädiert, sowohl die Entstehungs- wie auch die Bestandsbedingungen einer herrschaftlichen Handlungskoordination zum Gegenstand theoretischer Überlegungen und empirischer Forschungen zu machen.