Herpes Simplex and Pseudorabies Viruses

گروه تبخال شامل ویروس هایی است که بر اساس تعدادی از ویژگی های متمایز مشترک در کنار هم قرار گرفته اند (ANDRE WES، 1962). همه این ویروس ها نسبتاً بزرگ هستند، ویژگی های مورفولوژیکی یکسانی دارند، حاوی DNA هستند و به غیر فعال شدن توسط اتر بسیار حساس هستند. این ویروس ها همچنین در هسته سلول میزبان جمع می شوند و باعث ایجاد ادخال های داخل هسته ای ائوزینوفیلیک می شوند. اپیدمیولوژی برخی از بهترین ویروس های شناخته شده در این گروه (هرپس سیمپلکس، شبه خواری و ویروس B) نیز مشابه است (BURNET et aI., 1939). ویروس هرپس سیمپلکس در حالت نهفته در انسان، میزبان طبیعی این ویروس، وجود دارد و در افراد تحت نوعی استرس آشکار می شود. به نظر می رسد که این وضعیت با ویروس شبه حیوانی در میزبان طبیعی خود، خوکی و با ویروس B در میمون ها مشابه باشد. در هر مورد، انتقال ویروس به میزبان مستعدی غیر از میزبان طبیعی معمولاً منجر به علائم مشخص و مرگ می شود. این فصل به توصیف ویروس های هرپس سیمپلکس و شبه ویروس محدود می شود. ویروس B به طور جداگانه در جای دیگری در کتاب دست توضیح داده شده است. از آنجایی که جنبه های بالینی بیماری های ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس و ویروس کاذب به خوبی توضیح داده شده است، بنابراین، بر ویژگی های بیولوژیکی و بیوشیمیایی اولیه این ویروس ها تأکید بیشتری می شود. ویژگی های بالینی آنها فقط به طور خلاصه مورد بحث قرار خواهد گرفت.

The herpes group consists of viruses which have been placed together on the basis of a number of distinguishing features that they share in common (ANDRE­ WES, 1962). All these viruses are relatively large, possess identical morphological characteristics, contain DNA, and are extremely sensitive to inactivation by ether; these viruses are also assembled within the nucleus of the host cell and induce the formation of eosinophilic intranuclear inclusions. The epidemiology of some of the best known viruses in this group (herpes simplex, pseudorabies, and B-virus) is also similar (BURNET et aI. , 1939). Herpes simplex virus exists in the latent state in man, the natural host for this virus, and becomes overt in individuals subject to some form of stress; this condition appears to be paralleled by pseudorabies virus in its natural host, swine and by B-virus in monkeys. In each instance, transmission of the virus to a susceptible host other than the natural one results usually in marked symptoms and death. This chapter is confined to a description of herpes simplex and pseudorabies viruses; B-virus is described separately elsewhere in the Hand book. Since the clinical aspects of the diseases caused by herpes simplex virus and pseudorabies virus have been well described, greater emphasis will be placed, therefore, on the basic biological and biochemical properties of these viruses; their clinical features will be discussed only briefly.