Heritage as Aid and Diplomacy in Asia

این کتاب با برگرفته از یازده مطالعه موردی غنی در آسیا، اولین کتابی است که به بررسی چگونگی استفاده از میراث به عنوان کمک و دیپلماسی توسط آژانس‌های مختلف برای تولید دانش، قدرت، ارزش‌ها و ژئوپلیتیک در رژیم میراث جهانی می‌پردازد. این نشان‌دهنده تلاشی میان رشته‌ای برای نشان دادن تنوع موقعیت‌هایی است که در آن میراث فرهنگی برای خدمت به منافع یا دیدگاه‌هایی که ظاهراً از پارادایم‌های محلی یا ملی فراتر می‌رود، مورد استناد یا ترویج قرار می‌گیرد. بنابراین، این مجموعه مقالات نه تنها با بررسی سیاست های دیپلماتیک و توسعه گرایانه میراث سازی و تأثیر تحول آفرین آن بر جوامع، فرآیندهای «یونسکوسازی» میراث (یا معادل های آن در صورت انجام سایر بازیگران بین المللی یا ملی) را در نظر می گیرد. همچنین توضیح می‌دهد که چگونه دولت‌های محلی و خارجی اغلب با سازوکارهای بین‌المللی تبانی می‌کنند تا منافع خود را به ضرر جوامع محلی و حقوق شهروندان پیش ببرند.


میراث به‌عنوان کمک و دیپلماسی در آسیا پرسش‌های زیر را بررسی می‌کند: تحت رژیم کنونی میراث بین‌المللی، مکانیسم‌ها و دستکاری‌هایی که در درون انتقال‌های ایدئولوژیک، سیاسی و فرهنگی صورت می‌گیرد چیست؟ دیپلماسی میراث چیست و چگونه می توانیم آن را مفهوم سازی کنیم؟ چگونه تاریخ پیچیده و گذشته استعماری آسیا، شیوه‌های کنونی دیپلماسی میراث را تشکیل می‌دهد و گفتمان میراث را در آسیا شکل می‌دهد؟ سازمان های بین المللی، دولت-ملت ها، سازمان های غیردولتی، کارگزاران میراث و کارشناسان چگونه به تاریخ گفتمان میراث جهانی کمک می کنند؟ جریان دانش جهانی چگونه منتقل و دگرگون شده است؟ و سلسله مراتب جهانی ارزش های فرهنگی چگونه عمل می کند؟

Drawing from eleven rich case studies in Asia, this book is the first to explore how heritage is used as aid and diplomacy by various agencies to produce knowledge, power, values and geopolitics in the global heritage regime. It represents an interdisciplinary endeavour to feature a diversity of situations where cultural heritage is invoked or promoted to serve interests or visions that supposedly transcend local or national paradigms. This collection of articles thus not only considers processes of “UNESCO-ization” of heritage (or their equivalents when conducted by other international or national actors) by exploring the diplomatic and developmentalist politics of heritage-making at play and its transformational impact on societies. It also describes how local and outside states often collude with international mechanisms to further their interests at the expense of local communities and of citizens’ rights.


Heritage as Aid and Diplomacy in Asia explores the following questions: Under the current international heritage regime, what are the mechanisms of―and the manipulations that take place within―ideological, political and cultural transmissions? What is heritage diplomacy and how can we conceptualize it? How do the complicated history and colonial past of Asia constitute the current practices of heritage diplomacy and shape heritage discourse in Asia? How do international organizations, nation-states, NGOs, heritage brokers and experts contribute to the history of the global heritage discourse? How has the flow of global knowledge been transferred and transformed? And how does the global hierarchy of cultural values function?