Hepatitis Delta Virus

از زمان کشف نزدیک به 30 سال پیش، ویروس هپاتیت دلتا (HDV) همچنان شگفت‌انگیز و مجذوب کننده بوده است. ژنوم HDV با 1680 نوکلئوتید کوچکترین ژنومی است که انسان را آلوده کرده است. این در بین ویروس های حیوانی منحصر به فرد است، نزدیک ترین خویشاوندان شناخته شده ویروئیدهای گیاهی هستند. برای جبران ظرفیت محدود کدگذاری پروتئین، HDV به شدت به عملکرد میزبان و ویژگی‌های ساختاری ژنوم RNA دایره‌ای خود متکی است. عفونت HDV به عنوان یک کمک کننده به ویروس هپاتیت B بستگی دارد و شدت بیماری کبدی ناشی از HBV را به تنهایی افزایش می دهد. در حال حاضر نه یک واکسن موثر HDV و نه یک درمان مفید عمومی پذیرفته شده برای عفونت HDV وجود دارد. این جلد شامل تحولات اخیر در تحقیقات HDV، از ویروس شناسی مولکولی گرفته تا ژنتیک تا بررسی تجربی کاندیداهای جدید درمانی و واکسن است.

Since its discovery nearly 30 years ago, hepatitis delta virus (HDV) has continued to surprise and fascinate. At 1,680 nucleotides the HDV genome is the smallest known to infect man. It is unique among animal viruses, the closest known relatives being plant viroids. To compensate for its limited protein coding capacity, HDV relies heavily on host functions and on structural features of its circular RNA genome. HDV infection depends on hepatitis B virus as a helper, and increases the severity of liver disease caused by HBV alone. There is currently neither an effective HDV vaccine nor a generally accepted useful therapy for HDV infection. This volume encompasses recent developments in HDV research, from molecular virology to genetics to experimental investigation of new therapeutic and vaccine candidates.