Henri Bergson

که برای اولین بار در اینجا به زبان انگلیسی ظاهر می شود، هنری برگسون ولادیمیر یانکلویچ یکی از دو تفسیر بزرگی است که در مورد هانری برگسون نوشته شده است. برگسونیسم ژیل دلوز باعث تجدید علاقه به فیلسوف بزرگ فرانسوی شد، اما در توجه به دیدگاه های تجربی و مذهبی برگسون ناکام ماند. در اینجا یانکلویچ تمام جنبه های اندیشه برگسون را پوشش می دهد و بر مفاهیم زمان و مدت، حافظه، تکامل، سادگی، عشق و شادی تأکید می کند. یکی از دوستان برگسون، یانکلویچ، اولین بار این کتاب را در سال 1931 منتشر کرد و در سال 1959 آن را اصلاح کرد تا آثار بعدی برگسون را بررسی کند. این ترجمه خلاصه نشده از نسخه 1959 شامل مقدمه ویراستار است که خوانش یانکلویچ از برگسون، مقالات اضافی درباره برگسون توسط یانکلویچ، و نامه های برگسون به یانکلویچ را زمینه و تشریح می کند.

Appearing here in English for the first time, Vladimir Jankélévitch's Henri Bergson is one of the two great commentaries written on Henri Bergson. Gilles Deleuze's Bergsonism renewed interest in the great French philosopher but failed to consider Bergson's experiential and religious perspectives. Here Jankélévitch covers all aspects of Bergson's thought, emphasizing the concepts of time and duration, memory, evolution, simplicity, love, and joy. A friend of Bergson's, Jankélévitch first published this book in 1931 and revised it in 1959 to treat Bergson's later works. This unabridged translation of the 1959 edition includes an editor's introduction, which contextualizes and outlines Jankélévitch's reading of Bergson, additional essays on Bergson by Jankélévitch, and Bergson's letters to Jankélévitch.