دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Dirksen. Pieter
سری:
ISBN (شابک) : 9781315093062, 135156398X
ناشر: Routledge
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 279
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب موسیقی کیبورد هاینریش شیدمن: انتقال، سبک و زمان بندی: Scheidemann، هاینریش، -- تقریباً 1595-1663 -- موسیقی کیبورد، موسیقی کیبورد (Scheidemann، هاینریش)، موسیقی سازهای کیبورد -- قرن هفدهم -- تاریخ و نقد، موسیقی / آلات موسیقی / پیانو و کیبورد، موسیقی / موسیقی چاپی / سازهای کوبه ای، موسیقی کیبورد
در صورت تبدیل فایل کتاب Heinrich Scheidemann’s keyboard music : transmission, style and chronology به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب موسیقی کیبورد هاینریش شیدمن: انتقال، سبک و زمان بندی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
یکی از برجستهترین داستانهای رستاخیز اخیر در زمینه موسیقی کیبورد اولیه مربوط به موسیقی هاینریش شیدمن (حدود 1595-1663) است. مدتهاست که استاد کوچکی تحت الشعاع شخصیتهایی مانند استادش یان پیترزون سوئیلینک یا همکارش قرار گرفته است. دانش آموز ساموئل شید، تعدادی از اکتشافات اصلی منبع که در نیمه دوم قرن بیستم انجام شد - مهم ترین آنها کشف جداول زلرفیلد است - به تدریج قد خود را به سمت آنچه که اکنون باید باشد، یعنی شخصیت برجسته در موسیقی ارگ آلمان شمالی در نیمه اول قرن هفدهم، که تنها با بوکسهود در نیمه دوم برابری میکرد، بالا برد. پیتر دیرکسن، یکی از دانشمندان برجسته آلمان اولیه موسیقی کیبورد، نشان میدهد که چگونه شیدمن یک شخصیت محوری در زندگی غنی موسیقی هامبورگ بود و با همکارانی مانند ژاکوب و یوهانس پراتوریوس، اولریش سرنیتز، توماس سل، یوهان شوپ و یوهان ریست روابط دوستانه برقرار کرد. منابع برای شایدمن در بیشتر موارد معاصر هستند و از تمام دورههای حرفهای او و فراتر از آن تا یکی دو دهه پس از مرگ او سرچشمه میگیرند. موسیقی کیبورد او هرگز در طول زندگی اش منتشر نشد، اما به طور گسترده در محافل حرفه ای پخش شد. دیرکسن انتقال موسیقی شیدمن را به عنوان یک کل در قسمت اول در نظر می گیرد که در آن هر منبع به صورت جداگانه تحلیل می شود و خود رپرتوار در قسمت دوم بررسی می شود. تعدادی از مطالعات تخصصی، از جمله بررسی دقیق پیشینه یکی از منابع و همچنین پرداختن به سؤالات ارگانولوژی (تشخیصی از اندام معروف کاترینن، همانطور که در دوران Schidemann بود) و تمرین عملکرد (مطالعه نشانه های انگشت گذاری). و مشاهدات در مورد عمل ثبت نام) فرم بخش سوم. انبوهی از ضمائم نیز به شرح وقایع زمانی نسبی موسیقی می پردازد. یک نمای کلی جغرافیایی از انتقال و دو قطعه شایدمن که تا به حال منتشر نشده بود و به صورت پراکنده منتقل شده بود. بنابراین کتاب \"-- توسط ناشر ارائه می شود. بیشتر بخوانید...
"One of the most remarkable tales of recent resurrections in the field of early keyboard music concerns the music of Heinrich Scheidemann (c. 1595-1663). Long considered a minor master overshadowed by such figures as his teacher Jan Pieterszoon Sweelinck or his fellow student Samuel Scheidt, a number of major source discoveries made in the second half of the twentieth century - the most important one being the discovery of the Zellerfield tablatures - have gradually raised his stature towards what it should now be, namely that of the paramount figure in North German organ music of the first half of the seventeenth century, equalled only by Buxtehude in the second half. Pieter Dirksen, one of the leading scholars on early German keyboard music, shows how Scheidemann was a central personality in the rich musical life of Hamburg and stood on friendly terms with colleagues such as Jacob and Johannes Praetorius, Ulrich Cernitz, Thomas Selle, Johann Schop and Johann Rist. The sources for Scheidemann are for the most part contemporary and stem from all periods of his career, and beyond that until one or two decades after his death. His keyboard music was never published in his lifetime but circulated widely within professional circles. Dirksen considers the transmission of Scheidemann's music as a whole in Part One, where each source is analyzed individually, and the repertoire itself is examined in Part Two. A number of specialized studies, including a detailed investigation into the background of one of the sources as well as adressing questions of organology (an account of the famous Catharinen organ as it was during Scheidemann's era) and performance practice (a study of the fingering indications and observations on registration practice) form Part Three. A wealth of appendices also detail a relative chronology of the music; a geographic overview of the transmission and two hitherto unpublished, fragmentarily transmitted Scheidemann pieces. The book will therefore a"--Provided by publisher. Read more...
Part 1 : the sources. Early sources [i] : the Wolfenbüttel autographs --
Early sources [ii] : the \'Sweelinck\' sources --
Middle-period sources [i] : the Zellerfeld tablatures --
Middle-period sources [ii] --
Late sources : Lüneburg, Pelplin and the \'Clavier\' anthologies --
The dates found in the sources --
Part 2 : chronology. Toccatas and \'free\' imitative pieces --
Harpsichord variations and dances --
Praeambula and praeludia --
Chorale cycles --
Chorale fantasies and magnificat cycles --
Intabulations --
Scheidemann\'s development as a keyboard composer --
Part 3 : special studies. More on the Düben tablature and its background --
Scheidemann\'s \'Kunstreiche Manuduction auf dem Clavier\' : fingering in the Scheidemann sources --
Ulf Grapenthin : the Catharinen organ during Scheidemann\'s tenure --
Scheidemann in Otterndorf : registration practice.