دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: HORS COLLECTION
نویسندگان: Pierre Macherey
سری:
ISBN (شابک) : 270711961X, 9782707119612
ناشر: LA DECOUVERTE
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 132
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 8 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Hegel ou Spinoza به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب هگل یا اسپینوزا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هگل یا اسپینوزا، و نه هگل و اسپینوزا: مسئله در اینجا این نیست که به مقایسه بین نویسندگان و سیستمها، که یک بار برای همیشه در محدوده معنای آنها محصور شدهاند، که حداکثر میتوان آن را در یک تفسیر نظری صرف شناسایی و نمایش داد، ادامه داد. . آنچه در کانون توجه قرار می گیرد، رویارویی فعال آنها، یعنی آموزه های تقلیل ناپذیر است. بین هگل و اسپینوزا اتفاقی میافتد و این شناخت این واقعه است که میتواند ما را در شناخت تاریخ فلسفه، یعنی در شناخت اینکه فلسفه تاریخ دارد، پیشرفت کند. هگل اسپینوزا را خواند و او را درک نکرد. این واقعیت شناخته شده دارای ویژگی های شگفت انگیزی است. اول، شیفتگی عجیبی که هگل نسبت به اسپینوزا احساس میکند، او را به عنوان مخاطب اصلی فلسفی خود میسازد. مهمتر از همه، این وجود دارد: علیرغم سوء تفاهم تا حدی سیستماتیکی که هگل در مورد نامه اسپینوزیسم مرتکب شده است، یک شناخت متناقض از موقعیت منحصر به فرد آن وجود دارد، که هگل با انکار دائمی آن مخالفت می کند. همه چیز طوری اتفاق می افتد که گویی هگل در اسپینوزا حد و مرز نظام خودش را دیده است. از این منظر، دیدگاههای سنتی معکوس میشوند: هگلخوان اسپینوزا نیز و بالاتر از همه، اسپینوزاخوان هگل است. اغلب گفته میشود برای توضیح یا توجیه خوانشهای نادرست هگل، او اسپینوزا را بهتر از آنچه خودش میفهمید، میفهمد و در متنش فراتر از آنچه نوشته شده بود، میخواند. و اگر این اسپینوزا بود که قبلاً هگل را بهتر درک کرده بود؟
Hegel ou Spinoza, et non Hegel et Spinoza : la question n'est pas ici de procéder à la comparaison entre des auteurs et des systèmes, enfermés une fois pour toutes dans les limites de leur sens, qu'on pourrait tout au plus identifier et exhiber dans un commentaire purement théorique. Ce qui vient au premier plan, c'est leur active confrontation, celle de doctrines irréductibles. Entre Hegel et Spinoza, quelque chose se passe, et c'est la connaissance de cet événement qui peut nous faire avancer dans la connaissance de l'histoire de la philosophie, c'est-à-dire dans la connaissance de ce que c'est pour la philosophie que d'avoir une histoire. Hegel a lu Spinoza, et il ne l'a pas compris. Ce fait bien connu présente quelques particularités étonnantes. D'abord, l'étrange fascination que Hegel éprouve à l'égard de Spinoza, dont il fait son principal interlocuteur philosophique. Surtout, il y a ceci : en dépit de la méprise en quelque sorte systématique commise par Hegel sur la lettre du spinozisme, il y a une reconnaissance paradoxale de la position singulière que celui-ci occupe, à laquelle Hegel oppose une constante dénégation. Tout se passe comme si Hegel avait vu dans Spinoza la limite de son propre système. De ce point de vue, les perspectives traditionnelles se renversent : Hegel lecteur de Spinoza, c'est aussi et surtout Spinoza lecteur de Hegel. On dit souvent, pour expliquer ou excuser les erreurs de lecture de Hegel, qu'il a mieux compris Spinoza que celui-ci ne s'était compris lui-même et qu'il a lu dans son texte au-delà de ce qui y était écrit. Et si c'était Spinoza qui déjà avait mieux compris Hegel ?