Hegel—From Foundation to System

یکی از افکار راهنما در سراسر این اثر این است که G. W. F. هگل فیلسوف عصر مدرن است، که فیلسوفان بعدی، چه آثار او را خوانده باشند یا نه، باید موضع خود را در رابطه با هگل اتخاذ کنند. هدف من فقط ارائه هگل نیست، بلکه نشان دادن این است که تأثیر او مدتی است که احساس می شود، حتی اگر به صراحت به حضور او اذعان نشده باشد. علیرغم احیای اخیر پژوهش‌های هگلی، تاریخ فلسفه در دنیای انگلیسی‌زبان عموماً با دوره‌ای از تاریکی بین کانت و تحقیقات اولیه راسل و فرگه پوشیده شده است. مکانی به میل و بنتام اختصاص داده شده است، اما حتی امروزه تعداد بسیار کمی از فیلسوفان آنگلوساکسون آماده هستند تا مارکس را به عنوان یک فیلسوف به رسمیت بشناسند، اگرچه به طور گسترده گفته می شود که مارکس به نحوی تحت تأثیر هگل بوده است، که احتمالاً دلیل خوبی برای این امر است. عدم توجه زیاد به دومی در بهترین حالت، درک هگل با درک مارکس مرتبط است، اما در نظر گرفته نمی‌شود که هگل از دکارت به بعد سهم مهمی در جریان اصلی فلسفه غرب داشته است، و فرض بر این است که او ارتباط چندانی با فلسفه غرب ندارد. "انقلاب زبانی" که توسط ویتگنشتاین، رایل و آستین آغاز شد.

One of the guiding thoughts throughout this work is that G. W. F. Hegel is the philosopher of the modern age, that subsequent phil­ osophers, whether or not they have read his works, must take their stand in relation to Hegel. My purpose is not only to present Hegel, but to show that his influence has been felt for some time, even though his presence has not been explicitly acknowledged. In spite of a recent revival in Heglian scholarship, the history of philosophy in the English-speaking world is generally obscured by a period of darkness between Kant and the early inquiries of Russell and Frege. A place is assigned to Mill and Bentham, but even today very few Anglo-Saxon philosophers would be prepared to recognise Marx as a philosopher, although it is widely held that Marx was in some way influenced by Hegel, which is probably a good reason for not paying too much attention to the latter. At best, an understand­ ing of Hegel is relevant to an understanding of Marx, but it is not considered that Hegel made a significant contribution to the main­ stream of Western philosophy from Descartes onwards, and it is assumed that he is of little relevance to the 'linguistic revolution' pioneered by Wittgenstein, Ryle, and Austin.