ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Hegel en son Temps

دانلود کتاب هگل در زمان خود

Hegel en son Temps

مشخصات کتاب

Hegel en son Temps

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
 
ناشر: edition sociales 
سال نشر: 1968 
تعداد صفحات: 300 
زبان: French 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 12 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 44,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 10


در صورت تبدیل فایل کتاب Hegel en son Temps به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب هگل در زمان خود نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب هگل در زمان خود

در هگل در زمان خود، ژاک دونت به طور کاملا ملموس نشان می دهد که چگونه هگل همیشه مجبور بود با نقاب در یک زمینه سیاسی فوق ارتجاعی پیشروی کند تا بتواند از زیر خطوط دشمن نفوذ کند و به نفع احتمالی چند وزیر مترقی پروس باشد. و بذرهای نظری آنچه را که بعد از مرگ او انفجاری بودن زیر قلم مارکس و انگلس ثابت می‌کند، در آنجا بگذارد. امروز، افسانه سیاه هگل در همه جا در ولگات فلسفی، در کنار افسانه صورتی نیچه و هایدگر، در همه جا پخش می شود: این حتی دماسنج قابل اعتماد سطح ضدانقلاب است. همیشه اینطور نبود. گواه این است که در آزادی، بورژوازی که شکست خورده بود (به چه قیمتی!)، شکوفایی مترقی توانست در مطالعات هگلی از طریق آثار اریک ویل، هانری لوفور، ژان هیپولیت و غیره شکوفا شود. به این ترتیب، آثار ژاک دهانت در دهه 1960 برای موفقیت بزرگان او به پایان می رسد. متأسفانه، این پنجره کوتاه به زودی با سانسور آلتوسری و سپس بازگشت نیروی ارتجاع فلسفی (فوکو، دلوز... به محصولات فرعی لذت‌گرایانه کنونی آنها) بسته خواهد شد. در هگل در زمان خود، ژاک دونت به طور کاملا ملموس نشان می دهد که چگونه هگل همیشه مجبور بود با نقاب در یک زمینه سیاسی فوق ارتجاعی پیشروی کند تا بتواند از زیر خطوط دشمن نفوذ کند و به نفع احتمالی چند وزیر مترقی پروس باشد. و بذرهای نظری آنچه را که بعد از مرگ او انفجاری بودن زیر قلم مارکس و انگلس ثابت می‌کند، در آنجا بگذارد. این به قدری درست است که ارتجاع پروس که سرانجام اشتباه خود را فهمیده بود، شلینگ قدیمی را به برلین می فرستد تا آتش را خاموش کند و هگلی زدایی کند. اما خیلی دیر...


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Dans Hegel en son temps, Jacques D’Hondt montre très concrètement comment Hegel dut toujours avancer masqué dans un contexte politique ultraréactionnaire, afin de passer, de s’infiltrer sous les lignes ennemies, à la faveur contingente de quelques ministres prussiens progressistes, et d’y déposer les graines théoriques de ce qui se révélera, après sa mort, explosif sous la plume de Marx et Engels. Aujourd’hui, la légende noire de Hegel s’étale décomplexée partout dans la vulgate philosophique, y côtoyant la légende rose de Nietzsche et de Heiddeger : c’est là même le thermomètre fiable du niveau de contre-révolution. Ce ne fut pas toujours le cas. La preuve en est qu’à la Libération, la bourgeoisie ayant été défaite (à quel prix !), une floraison progressiste put s’épanouir dans les études hégéliennes à travers les travaux d’Éric Weil, d’Henri Lefebvre, de Jean Hyppolite, etc. Dans ce sillage, l’œuvre de Jacques D’Hondt viendra dans les années 60 couronner la percée de ses aînés. Malheureusement, cette courte fenêtre se refermera bientôt avec la censure althussérienne puis le retour en force de la réaction philosophique (Foucault, Deleuze… jusqu’à leurs sous-produits hédonistes actuels). Dans Hegel en son temps, Jacques D’Hondt montre très concrètement comment Hegel dut toujours avancer masqué dans un contexte politique ultraréactionnaire, afin de passer, de s’infiltrer sous les lignes ennemies, à la faveur contingente de quelques ministres prussiens progressistes, et d’y déposer les graines théoriques de ce qui se révélera, après sa mort, explosif sous la plume de Marx et Engels. Cela est si vrai, que la réaction prussienne, ayant enfin compris son erreur, enverra ensuite le vieux Schelling à Berlin pour tenter d’éteindre l’incendie et déshégélianiser. Mais trop tard…





نظرات کاربران