دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Robin Wallace
سری:
ISBN (شابک) : 022642975X, 9780226429755
ناشر: University of Chicago Press
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 294
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Hearing Beethoven: A Story of Musical Loss and Discovery به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب شنیدن بتهوون: داستانی از فقدان و کشف موسیقی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
همه ما با تصویر یک بتهوون خشمگین و اخمگر آشنا هستیم که سخت
تلاش میکند بر ناشنواییاش که به سرعت در حال پیشرفت است، غلبه
کند. این که بتهوون بیش از یک دهه پس از از دست دادن شنوایی خود
به نواختن و آهنگسازی ادامه داد، اغلب به عنوان یک قهرمانی فوق
بشری تلقی می شود. اما حقیقت این است که پاسخ بتهوون به ناشنوایی
خود کاملاً انسانی بود. و با ابهام زدایی از کاری که او انجام
داد، می توانیم چیزهای زیادی در مورد موسیقی بتهوون بیاموزیم.
شاید هیچ کس بهتر از رابین والاس که نه تنها زندگی خود را وقف
موسیقی بتهوون کرده است، بلکه تجربه شخصی نزدیکی در مورد ناشنوایی
دارد، برای کمک به ما در انجام این کار بهتر نباشد. یک روز،
باربارا، همسر فقید والاس، در سن چهل و چهار سالگی، متوجه شد که
او نمی تواند از گوش راست خود بشنود - نتیجه اشعه ای است که برای
درمان تومور مغزی در اوایل زندگی انجام می شود. سه سال بعد، او
شنوایی را در گوش چپ خود نیز از دست داد. باربارا در طول هشت سال
و نیمی که از زندگی او باقی مانده بود، علیرغم دریافت کاشت حلزون،
بر ناشنوایی خود غلبه نکرد و دیگر مانند یک فرد شنوا عمل
نکرد.
والاس در اینجا نشان می دهد که بتهوون این کار را انجام نداده
است. این کارها را هم انجام نده بتهوون به جای اینکه قهرمانانه بر
ناشنوایی خود غلبه کند، همان طور که معمولاً باور داریم، بتهوون
به چیزی دشوارتر و چالش برانگیزتر دست یافت: او با کم شنوایی خود
سازگار شد و نحوه تعاملش با موسیقی را تغییر داد و جنبه های مهمی
از ماهیت آن را در این فرآیند آشکار کرد. . خلق موسیقی برای
بتهوون به یک فرآیند بصری و فیزیکی تبدیل شد که از نشانه های بصری
و از سازهایی که حرکت می کردند و می لرزیدند. ناشنوایی او ممکن
است او را کند کرده باشد، اما همچنین منجر به آثاری با عمق بی
نظیر شد.
والاس داستان زندگی خلاقانه بتهوون را از درون به بیرون بیان می
کند و آن را با تجربه او و باربارا در هم می آمیزد تا جنبه هایی
را آشکار کند که فقط زندگی با ناشنوایی می تواند باز شود.
بینشهای حاصل، بتهوون و موسیقی او را در دسترستر میسازد و به
ما کمک میکند تا ببینیم چگونه یک معلولیت میتواند تمامیت و
شکوفایی انسان را افزایش دهد.
We’re all familiar with the image of a fierce and scowling
Beethoven, struggling doggedly to overcome his rapidly
progressing deafness. That Beethoven continued to play and
compose for more than a decade after he lost his hearing is
often seen as an act of superhuman heroism. But the truth is
that Beethoven’s response to his deafness was entirely human.
And by demystifying what he did, we can learn a great deal
about Beethoven’s music. Perhaps no one is better positioned to
help us do so than Robin Wallace, who not only has dedicated
his life to the music of Beethoven but also has close personal
experience with deafness. One day, at the age of forty-four,
Wallace’s late wife, Barbara, found she couldn’t hear out of
her right ear—the result of radiation administered to treat a
brain tumor early in life. Three years later, she lost hearing
in her left ear as well. Over the eight and a half years that
remained of her life, despite receiving a cochlear implant,
Barbara didn’t overcome her deafness or ever function again
like a hearing person.
Wallace shows here that Beethoven didn’t do those things,
either. Rather than heroically overcoming his deafness, as
we’re commonly led to believe, Beethoven accomplished something
even more difficult and challenging: he adapted to his hearing
loss and changed the way he interacted with music, revealing
important aspects of its very nature in the process. Creating
music became for Beethoven a visual and physical process,
emanating from visual cues and from instruments that moved and
vibrated. His deafness may have slowed him down, but it also
led to works of unsurpassed profundity.
Wallace tells the story of Beethoven’s creative life from the
inside out, interweaving it with his and Barbara’s experience
to reveal aspects that only living with deafness could open up.
The resulting insights make Beethoven and his music more
accessible, and help us see how a disability can enhance human
wholeness and flourishing.