ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Handbuch der Keilschriftliteratur, Bd. II: Supplement zu Band I. Anhang: Zur Kuyunjik-Sammlung

دانلود کتاب کتاب راهنمای ادبیات میخی، جلد دوم: ضمیمه جلد اول. پیوست: مجموعه کویونجیک

Handbuch der Keilschriftliteratur, Bd. II: Supplement zu Band I. Anhang: Zur Kuyunjik-Sammlung

مشخصات کتاب

Handbuch der Keilschriftliteratur, Bd. II: Supplement zu Band I. Anhang: Zur Kuyunjik-Sammlung

دسته بندی: باستان شناسی
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 3110059606, 9783110059601 
ناشر: Walter de Gruyter 
سال نشر: 1975 
تعداد صفحات: 430 
زبان: German 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 65 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 40,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 8


در صورت تبدیل فایل کتاب Handbuch der Keilschriftliteratur, Bd. II: Supplement zu Band I. Anhang: Zur Kuyunjik-Sammlung به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب کتاب راهنمای ادبیات میخی، جلد دوم: ضمیمه جلد اول. پیوست: مجموعه کویونجیک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب کتاب راهنمای ادبیات میخی، جلد دوم: ضمیمه جلد اول. پیوست: مجموعه کویونجیک

تعداد متون به خط میخی تازه منتشر شده (عمدتاً بر روی لوح های گلی حفظ شده است) به سرعت در حال افزایش است. در عین حال، تعداد پژوهشگران آشورشناسی و همچنین مقالات و بحث های آنها، هر چند با سرعت بسیار کمتری در حال افزایش است. تعداد علاقه مندانی که به نشست های کاری سالانه بین المللی (Rencontres Assyriologiques Internationales) دعوت می شوند به 500 نفر نزدیک می شود و حتی گاهی اوقات از این تعداد نیز فراتر می رود. در همه اینها، به ویژه برای علاقه مندان جوان، مشکل بزرگی در نحوه بررسی و مدیریت محتوای متون منتشر شده تا کنون و یافته های ادبیات حرفه ای ایجاد می شود. رایکل بورگر (مخفف R.B.)، استاد آشورشناسی در دانشگاه گوتینگن، سزاوار تشکر صمیمانه از همه ما، علاقه‌مندان مسن‌تر و جوان‌تر آشوری‌شناسی است که شکاف قابل توجهی را با این کارنامه تا حد زیادی پر کرده‌ایم. کتاب راهنمای او متون سومری و اکدی (= آشوری و بابلی) به خط میخی و ادبیات مربوطه را فهرست کرده است. جلد اول شامل مطالبی است که تا می 1966 منتشر شده است و جلد دوم تا ژوئیه 1974. منابع خط میخی که به زبانهای ایلامی، فارسی، اورارتویی، هوری، هیتی، لوویی، اوگاریتی و آرامی نوشته شده است، لحاظ نشده است. نویسنده که اهل هلند است، با افتخار خاطرنشان می کند که اولین متون خط میخی در سال 1711 در آمستردام چاپ شد (Cornelis de Bruins reizen over Moskovie door Persie en Indie. — Voyages du Chevalier Chardin en Perse et autres lieux de l' شرق). بنابراین، کتابچه راهنمای یک دوره تقریبا 250 ساله را پوشش می دهد. با این حال، اکثر مطالب مربوط به قرن گذشته است، یعنی پس از رمزگشایی خط میخی (بابلی) در حدود سال 1857. تحسین و شناسایی شایسته تلاش است. نویسنده که مطالب جلد اول را به مدت 17 سال جمع آوری کرد که شش سال از آن را به اتمام آن اختصاص داد و یازده سال دیگر را برای تکمیل جلد دوم که نویسنده در عنوان آن را به عنوان مکمل توضیح می دهد. جلد اول در آن ضمیمه گسترده ویژه ای (ص 331-395) به مجموعه کاشی های کاوش شده در نینوا (= تپه کوجونژیک) اشاره دارد. ر.ب تا حد زیادی به هدف کارش رسید. او اثری را در اختیار آشوری شناسان، به ویژه جوان ترها، قرار داد که خود در دوران تحصیل بسیار دلتنگ آن شده بود و می توانست چندین سال از مطالعات آشوری شناسی او کوتاه بیاید (جلد اول، ص هفتم). با انجام این کار، او آشکارا اعتراف می کند که کارنامه او هنوز از بسیاری جهات ناقص است. با این حال، او ایده انتشار مجلدات تکمیلی بیشتر در کنار جلد دوم خود را رد می کند. با این حال، او ابراز امیدواری می‌کند که طی 10 یا 12 سال، پس از مطالعه بیشتر منابع، بتواند کارنامه جدید و یکپارچه مرتبط خود را بر اساس وضعیت کنونی آشورشناسی منتشر کند (جلد دوم، ص 9). ). نویسنده در جلدهای اول و دوم، نویسندگان فردی را به ترتیب حروف الفبا، عناوین نسخه‌های منابع، مقالات، بحث‌ها و ارزیابی‌های احتمالی فهرست می‌کند. اگر مقایسه کنم مثلا در پاراگراف های P. Koschaker، J. Klima، من می بینم که ویرایش جدید و دوم اعلام شده، حداقل در برخی مکان ها، پیشرفت های قابل توجهی را به همراه خواهد داشت. نازک ترین جلد سوم دارای دو قسمت است. اولی، در 116 پاراگراف، متون سومری و اکدی را بر اساس نویسنده و نحوه برخورد حرفه ای آنها ترتیب می دهد. در جلد سوم، گذرواژه‌های فردی با توجه به محتوایشان مرتب شده‌اند و احتمالاً نام نویسندگان در متن آن‌ها آمده است. ما باید خود را به معمولی ترین گروه ها محدود کنیم. مدخل های کلی آغاز را تشکیل می دهند (§§ 1-3: کتابشناسی؛ مجموعه متون ترجمه شده، کاتالوگ ها و راهنمای موزه). کتیبه های سلطنتی (§§23-27) بسیار فراوان است (ص 2-36). همچنین گروه های گسترده ای وجود دارد که شامل اسناد (§§§28-45) و نامه ها (§§§46-60) است.متون ادبی کاملاً گسترده است: اول سومری (§§ 61-76) و به دنبال آن اکدی (§§ 77-83). ) . آیین های سومری و اکدی به موازات یکدیگر ترتیب داده شده اند (§§ 84s). گذرواژه‌ها بسط می‌یابند: مانتیک‌ها (§91)، واژگان و متون دستور زبان (§§ 92 s). گذرواژه‌های مربوط به علوم فردی (§§ 101 به بعد) مانند ریاضیات و اندازه‌شناسی، نجوم، پزشکی، شیمی، هیپولوژی، جغرافیا، متون موسیقی، برای نام بردن حداقل چند نمونه از معمول‌ترین نمونه‌ها، با جزئیات تفکیک شده‌اند. بخش کوتاه‌تر کتاب، ادبیات ثانویه را، البته به انتخاب، فهرست می‌کند (133-163 صفحه = §§ 117-145). بنابراین، ادبیات مورد بحث در اینجا به عنوان مثال است. برای واژگان اکدی (§§ 117 ص)، دستور زبان (§§ 119 ص)، برای کرستوماتی (§§ 122 ص)، اسامی شخصی نویسندگان (§§ 124 ص). با نام نویسندگان کاوش ها و تاریخ آشورشناسی (§§ 144 s) پایان می یابد. تشکر صمیمانه ما از نویسنده به خاطر تلاش بسیار او که بدون شک مطالعات آشورشناسی را بسیار تسهیل می کند. آرزو می کنم بتوانم نقشه بزرگ خود را محقق سازم و در آینده نزدیک تا آنجا که ممکن است کل ادبیات خط میخی را در مجموعه ای یکپارچه و در عین حال کامل شده از ادبیات خط میخی پوشش دهم!


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Število novih objavljenih klinopisnih tekstov (po večini ohranjenih na glinastih ploščicah) naglo narašča. Obenem se, sicer znatno počasneje, množi število delovnih asirioloških proučevalcev kakor tudi njihovih člankov in razprav. Število interesentov, ki so vabljeni k načeloma vsakoletnim mednarodnim delovnim srečanjem (Rencontres Assyriologiques Internationales) se približuje številu 500, včasih pa to število celo presega. Pri vsem tem nastaja zlasti za mlajše interesente velika težava v tem, kako pregledati in obvladovati vsebino doslej objavljenih tekstov ter dognanj strokovne literature. Rykle Borger (okr. R. B.), ordinarij za asiriologijo na univerzi v Göttingenu, zasluži iskreno zahvalo nas vseh, starejših in mlajših asirioloških interesentov, da je s tem svojim repertorijem v veliki meri izpolnil občutno vrzel. Njegov priročnik našteva sumerske ter akadske ( = asirske in babilonske) klinopisne tekste in ustrezno literaturo. Prvi zvezek obsega gradivo, objavljeno do maja 1966, drugi zvezek pa do julija 1974. Niso pa pri tem upoštevani klinopisni viri, napisani v elamskem, perzijskem, urartejskem, huritskem, hetitskem, luvijskem, ugaritskem in aramejskem jeziku. Avtor, ki je rodom Nizozemec, s ponosom ugotavlja, da so bili prvi klinopisni teksti tiskani leta 1711 v Amsterdamu (Cornelis de Bruins reizen over Moskovie door Persie en Indie. — Voyages du Chevalier Chardin en Perse et autres lieux de l'Orient). Zato priročnik zajema skoro 250 letno obdobje; kajpak pretežni del gradiva je iz zadnjega stoletja, in sicer po razvozljanju (babilonskega) klinopisa okoli leta 1857. Občudovanje in priznanje zasluži prizadevnost avtorja, ki je gradivo za prvi zvezek zbiral 17 let, od tega je šest let posvečal njegovi dovršitvi, nadaljnjih enajst let pa dovršitvi drugega zvezka, ki ga avtor v naslovu označuje predvsem kot dopolnilo (Supplement) k prvemu zvezku. V njem se poseben obširen dodatek (str. 331—395) nanaša na zbirko ploščic, izkopano v Ninivah ( = grič Kujundžik). V veliki meri je R. B. dosegel cilj svojega dela. Asiriologom, zlasti mlajšim je podal delo, ki ga je bil sam pri svojem študiju zelo pogrešal in ki bi bilo moglo njemu študij asiriologije za več let skrajšati (I. zv., str. VII). Pri tem odkrito priznava, da je njegov repertorij še v marsičem vsebinsko nepopoln; odklanja pa misel, da bi razen svojega drugega zvezka objavljal se nadaljnje dopolnilne zvezke. Pač pa izreka upanje, da bo čez kakih 10 ali 12 let po intenzivnem nadaljnjem proučevanju virov mogel po takratnem stanju asiriologije objaviti svoj novi in enotni ustrezni repertorij (II. zv., str. IX). V prvem in v drugem zvezku našteva avtor po abecednem redu posamezne pisce, naslove njihovih izdaj virov, člankov, razprav in morebitne ocene. Če primerjam npr. odstavka za P. Koschakerja, J. Klimo, vidim, da bo napovedana nova, druga redakcija prinesla vsaj ponekod še precej izpopolnitev. Najtanjši tretji zvezek ima dva dela. Prvi razporeja v 116 paragrafih po avtorjih sumerske in akadske tekste ter njihove strokovne obdelave. V tretjem zvezku so posamezna gesla razporejena po vsebinskem vidiku, in šele v njihovem okviru se eventualno vrstijo imena avtorjev. Omejiti se moramo na najbolj značilne skupine. Začetek tvorijo splošna gesla (§§ 1—3: bibliografija; zbirke prevedenih tekstov katalogi in muzejski vodiči). Izredno obilni (str. 2—36) so kraljevski napisi (§§23-27). Obširni sta tudi skupini, ki zajemata listine (§§28—45) in pisma (§§46—60) Precej obsežni so literarni teksti: najprej sumerski (§§ 61—76), za njimi akadski (§§ 77—83). Paralelno so razporejeni sumerski in akadski rituali (§§ 84s). Raztegnjena so gesla: mantika (§91), vokabularji in slovniški teksti (§§ 92 s). Podrobno razčlenjena so gesla o posameznih znanostih (§§ 101 ss) kakor o matematiki in metrologiji, astronomiji, medicini, kemiji, hippologiji, geografiji, muzikalnih tekstih, da naštejemo vsaj nekaj najbolj značilnih primerov. Krajši del knjige navaja sekundarno literaturo, kajpak po izbiri (133—163 strani = §§ 117—145). Tako je tu obravnavana literatura npr. za akadsko leksikografijo (§§ 117 s), slovnico (§§ 119 s), za hrestomatijo (§§ 122 s), osebna imena avtorjev (§§ 124s). Končuje se z imeni avtorjev o izkopavanjih in z zgodovino asiriologije (§§144 s). Avtorju velja naša iskrena zahvala za veliki napor, ki bo nedvomno močno olajševal asiriološki študij. Želim, da bi mogel uresničiti svoj veliki načrt in v bližnji bodočnosti v enotnem, še izpopolnjenem repertoriju klinopisne literature zajeti kolikor mogoče celokupno klinopisno literaturo!





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی