Hüter der Demokratie: Die angewandte Demokratietheorie des Bundesverfassungsgerichts

Christian Wöhst استدلال دموکراتیک-نظری دادگاه قانون اساسی فدرال را در طول تاریخ دموکراتیک جمهوری فدرال آلمان بررسی می کند. او این تز را دنبال می کند که دادگاه در جریان رویه قضایی خود نظریه کاربردی دموکراسی را توسعه داده است. این به عنوان مشخص کردن محتوای هنجاری قانون اساسی، از جمله واقعیت واقعی یک مشکل خاص تعریف می شود. به عنوان یک فرآیند هرمنوتیکی برای تثبیت قانون اساسی، شیوه استدلال دادگاه را تنها می توان بر اساس رابطه بین نظریه قضایی دموکراسی و عملکرد واقعی دموکراتیک درک کرد.

Christian Wöhst untersucht die demokratietheoretische Argumentationsweise des Bundesverfassungsgerichts im Verlauf der demokratiegeschichtlichen Entwicklung der Bundesrepublik Deutschland. Er verfolgt die These, dass das Gericht im Verlauf seiner Rechtsprechung eine angewandte Demokratietheorie entwickelt hat. Diese definiert sich als die Konkretisierung des normativen Gehalts der Verfassung unter Einbeziehung der faktischen Wirklichkeit eines konkreten Problems. Als hermeneutischer Prozess der Verfassungskonkretisierung ist die Argumentationsweise des Gerichts nur aus einer Korrelation zwischen gerichtlicher Demokratietheorie und gelebter Demokratiepraxis heraus zu verstehen.