Gumbo tales : finding my place at the New Orleans table

\"باعث می‌شود که بخواهید بلافاصله یک هفته را در نیواورلئان بگذرانید.\" - جفری آ. تراختنبرگ، وال استریت ژورنالیک کوکتل زمانی که Sazerac باشد چیزی بیش از یک شام خوردن است. ، نوشیدنی انیسون از ویسکی چاودار و تلخ بومی نیواورلئان. برای سارا روهن، بومی ویسکانسین، یک Sazerac یک همراه خوب برای صدف خام، نگاهی به فرهنگ کوکتل خانواده خودش و راه دیگری برای به دست آوردن جای پایی در شهر مورد علاقه‌اش است. داستان‌های کشف شخصی روهن، خوانندگان را با امضاهای معروف نیواورلئان - گامبو، پو-بویز، لوبیا قرمز و برنج - و جواهرات کمتر شناخته شده‌اش آشنا می‌کند: pho مهاجران ویتنامی، برسیولون سیسیلی‌ها و یاا. -ka-mein فرهنگ خیابانی آن. روهن با غذا خوردن و آشپزی در مکانی به همان اندازه منحصر به فرد و غیرمنتظره مانند کباب بدنام آن، خانه ای پیدا می کند. و بعد کاترینا او با شوخ طبعی، تند و امید، شهری را تداعی می کند که با غذای خود لذت می برد...

"Makes you want to spend a week—immediately—in New Orleans." —Jeffrey A. Trachtenberg, Wall Street JournalA cocktail is more than a segue to dinner when it's a Sazerac, an anise-laced drink of rye whiskey and bitters indigenous to New Orleans. For Wisconsin native Sara Roahen, a Sazerac is also a fine accompaniment to raw oysters, a looking glass into the cocktail culture of her own family—and one more way to gain a foothold in her beloved adopted city. Roahen's stories of personal discovery introduce readers to New Orleans' well-known signatures—gumbo, po-boys, red beans and rice—and its lesser-known gems: the pho of its Vietnamese immigrants, the braciolone of its Sicilians, and the ya-ka-mein of its street culture. By eating and cooking her way through a place as unique and unexpected as its infamous turducken, Roahen finds a home. And then Katrina. With humor, poignancy, and hope, she conjures up a city that reveled in its food...