Grenzen der Versicherbarkeit von Katastrophenrisiken : Erweiterungsmöglichkeiten durch Rükversicherung, Katastrophenanleihen und Versicherungsderivate

با توجه به افزایش سریع تعداد حوادث فاجعه‌آمیز با زیان‌های جدید، این سوال مطرح می‌شود که آیا خطرات فاجعه همچنان می‌تواند توسط صنعت بیمه خصوصی بیمه شود و آیا دولت باید در بیمه خطرات فاجعه در صورت بازار مشارکت داشته باشد. راه حل ها شکست می خورند.


تریستان نگوین بررسی می کند که چگونه می توان بیمه پذیری ریسک ها را با استفاده از معیارهای بیمه پذیری تأیید کرد و در مورد فرصت های توسعه ظرفیت بخش خصوصی از طریق اشتراک ریسک و انتقال ریسک، یعنی بیمه اتکایی، اوراق قرضه بلایای طبیعی و مشتقات بیمه توضیح می دهد. وی به این نتیجه می‌رسد: اگر خطر فاجعه‌ای با پتانسیل خسارت عظیم و دشوار تخمین زده شود، دیگر از طریق بازار بیمه خصوصی قابل بیمه نباشد، می‌توان محدودیت‌های بیمه‌پذیری را توسط دولت ارائه‌دهنده ظرفیت بیمه‌ای یا اقداماتی در محدوده آن افزایش داد. از وظایف نظارتی آن، که در دسترس بودن پوشش بیمه را بهبود می بخشد. در این زمینه، نویسنده به تحلیل اثرات فرض ریسک دولت بر تقاضای بیمه می‌پردازد و نشان می‌دهد که در چه مواردی مداخله دولت در بازارهای بیمه از دیدگاه اقتصادی مطلوب است.

Angesichts der rasant zunehmenden Anzahl von Katastrophenereignissen mit immer neuen Rekordschäden stellt sich die Frage, ob Katastrophenrisiken weiterhin von der privaten Versicherungswirtschaft versichert werden können und ob sich der Staat beim Versagen marktwirtschaftlicher Lösungen an der Versicherung von Katastrophenrisiken beteiligen soll.

Tristan Nguyen untersucht, wie die Versicherbarkeit von Risiken anhand von Versicherbarkeitskriterien überprüft werden kann, und setzt sich ausführlich mit den privatwirtschaftlichen Möglichkeiten der Kapazitätserweiterung durch Risikoteilung und Risikotransfer, nämlich Rückversicherung, Katastrophenanleihen und Versicherungsderivate, auseinander. Er kommt zu folgendem Ergebnis: Wenn sich ein Katastrophenrisiko mit einem gewaltigen und schwer schätzbaren Schadenpotential nicht mehr über den privaten Versicherungsmarkt versichern lässt, können die Grenzen der Versicherbarkeit dadurch erweitert werden, dass der Staat im Rahmen seiner ordnungspolitischen Aufgaben Versicherungskapazitäten bereitstellt bzw. Maßnahmen ergreift, welche die Verfügbarkeit von Versicherungsschutz verbessern. In diesem Zusammenhang analysiert der Autor die Auswirkungen staatlicher Risikoübernahme auf die Versicherungsnachfrage und zeigt, in welchen Fällen der staatliche Eingriff in die Versicherungsmärkte aus ökonomischer Sicht wünschenswert wäre.