Grenzen der Kreditfinanzierung

مطالعه حاضر به اعتبار تجاری و اعتبار بانکی می پردازد. این در مورد چگونگی سرمایه گذاری وام گیرنده پول خود و نحوه قرض گرفتن وام گیرنده از دیگران است. در هر دو مورد، باید تعادلی بین دنبال کردن سود و ریسک موجود پیدا کرد. به منظور بیان تمرکز کار بر روی این مشکل تعادل، در اینجا از اصطلاح "محدودیت تامین مالی اعتباری" استفاده شده است. زیرا ما صرفاً به توصیف فرآیند تأمین مالی، تکنیک‌ها و اشکال آن نمی‌پردازیم، بلکه به دنبال تعیین خط مرزی هستیم که در آن بازده و ریسک متعادل می‌شوند. با این حال، چنین خط مرزی یک انتزاع است. در واقع ما انگیزه ها و حقایق خاصی را می یابیم که وام دهندگان و وام گیرندگان باید در نظر بگیرند. اینها باید در اینجا ارائه شود. ماهیت تحقیق مستلزم یک توجیه مختصر است. هدف اصلی ما این بود که نشان دهیم چگونه چیزی که منطق اقتصادی دارد در عمل زنده می شود، در حالی که هرگز واقعیت را از دست نمی دهیم. در مقابل، تلاش‌ها برای رسیدن به مفاهیم و سیستم‌ها از طریق انتزاع به پس‌زمینه فرو رفت. با این حال، از این تصمیم در روش شناسی، هیچ بحث اصولی نمی توان گرفت. از آنجایی که مسیرهای متفاوت و معادلی برای رسیدن به دانش وجود دارد، تصمیم گیری در مورد اینکه کدام مسیر را باید طی کرد، مصلحت است. برای ما، دشواری روش انتزاعی در این است که واقعیت باید انتزاع شود، بدون اینکه اجازه انتزاع از آن داده شود.

Die vorliegende Untersuchung beschäftigt sich mit dem Handelskredit und dem Bankkredit. Sie handelt davon, wie ein Kreditgeber sein Geld anlegt und wie der Kreditnehmer fremdes Geld aufnimmt. In beiden Fällen muß eine Balance zwischen dem Streben nach Ertrag und dem Risiko, das hiermit verbunden ist, gefunden werden. Um die Ausrichtung der Arbeit auf dieses Balance-Problem zum Ausdruck zu bringen, wird hier von "Grenzen der Kreditfinanzierung" gesprochen; denn es ging uns nicht um die reine Be­ schreibung des Finanzierungsvorganges an sich, seiner Techniken und For­ men, sondern um die Umschreibung jener Grenzlinie, an der Ertrag und Risiko sich die Waage halten. Eine derartige Grenzlinie ist jedoch eine Ab­ straktion. In der Wirklichkeit finden wir bestimmte Motive und Tatbestände, die von Kreditgeber und Kreditnehmer zu berücksichtigen sind. Diese sollen hier dargestellt werden. Die Art der Untersuchung bedarf einer kurzen Rechtfertigung. In erster Linie war es unser Ziel, zu zeigen, wie das, was wirtschaftlich vernünftig ist, praktisch lebendig wird, und dabei nie die Wirklichkeit aus den Augen zu verlieren; das Bestreben, durch Abstraktion zu Begriffen und Systemen zu gelangen, trat demgegenüber in den Hintergrund. Aus dieser Entscheidung in der Methodik kann jedoch keine Prinzipienfrage gemacht werden. Da es verschiedene, gleichwertige Wege der Erkenntnis gibt, ist die Entscheidung darüber, welcher Weg beschritten wird, eine Frage der Zweckmäßigkeit. Die Schwierigkeit der abstrakten Methode liegt für uns darin, daß die Wirklich­ keit abstrahiert werden muß, ohne daß von ihr abstrahiert werden darf.