Green Wedge Urbanism: History, Theory and Contemporary Practice

از آنجایی که شهرها و شهرها در سرتاسر جهان با فشارهای زمین در حال افزایش سریع روبرو هستند، در عین حال تلاش برای ترویج جوامع پایدارتر و مرتبط‌تر، ایجاد فضاهای سبز در مناطق شهری بیش از هر زمان دیگری مورد توجه قرار گرفته است.

در همان زمان، ارزش "کمربند سبز" به عنوان برجسته ترین مدل برنامه ریزی فضای سبز به طور گسترده ای مورد تردید قرار گرفته است و مجموعه ای از مدل های جایگزین در حال ارائه است. این کتاب یکی از آن مدل‌های جایگزین را بررسی می‌کند - «گوه سبز»، و نشان می‌دهد که چگونه این مدل یک مدل موفق برای ادغام توسعه شهری و طبیعت در شهرها و شهرهای موجود و جدید در سراسر جهان ارائه می‌دهد.

گوه‌های سبز که در اینجا به عنوان مجرای فضای سبز در نظر گرفته می‌شوند که از حومه شهر به مرکز شهر یا شهر می‌روند، نه تنها در برنامه‌ریزی شهری بازمی‌گردند، بلکه تاریخ عمیق‌تری در قرن بیستم دارند. بسیاری انتظار دارند - تاریخی که بینش و درس های ارزشمندی را در استفاده از فضاهای سبز شبکه ای در طراحی شهر و برنامه ریزی منطقه ای امروز ارائه می دهد.

بخشی از تاریخ، و بخشی استدلال معاصر، این کتاب ابتدا ظهور و انتشار جهانی گوه سبز در برنامه ریزی شهری در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم را بررسی می کند و آن را در زمینه تاریخی گسترده تر بحث ها و ایده ها قرار می دهد. برای برنامه ریزی شهری با طبیعت، قبل از اینکه به بررسی استفاده از آن در عمل شهری معاصر بپردازیم. با بررسی رابطه آنها با زیرساخت های سبز، بوم شناسی منظر و شهرسازی منظر و پتانسیل آنها برای شهرهای پایدار، ارتباط مداوم یک ایده تاریخی در عصر تغییرات سریع آب و هوا را برجسته می کند.

As towns and cities worldwide deal with fast-increasing land pressures, while also trying to promote more sustainable, connected communities, the creation of green spaces within urban areas is receiving greater attention than ever before.

At the same time, the value of the 'green belt' as the most prominent model of green space planning is being widely questioned, and an array of alternative models are being proposed. This book explores one of those alternative models – the 'green wedge', showing how this offers a successful model for integrating urban development and nature in existing and new towns and cities around the world.

Green wedges, considered here as ducts of green space running from the countryside into the centre of a city or town, are not only making a comeback in urban planning, but they have a deeper history in the twentieth century than many expect – a history that provides valuable insight and lessons in the employment of networked green spaces in city design and regional planning today.

Part history, and part contemporary argument, this book first examines the emergence and global diffusion of the green wedge in town planning in the late 19th and early 20th centuries, placing it in the broader historic context of debates and ideas for urban planning with nature, before going on to explore its use in contemporary urban practice. Examining their relation to green infrastructures, landscape ecology and landscape urbanism and their potential for sustainable cities, it highlights the continued relevance of a historic idea in an era of rapid climate change.