Global Politics and Its Violent Care for Indigeneity : Sequels to Colonialism

این کتاب این تصور رایج را که سیاست جهانی در مورد مسائل بومی در حال پیشرفت است به چالش می‌کشد و استدلال می‌کند که مراقبت جهانی کنونی از بومیان، در واقع، ماهیت خشونت‌آمیز دارد. نویسندگان با بررسی گنجاندن مردم بومی در مجمع دائمی سازمان ملل متحد درباره مسائل بومی و شورای قطب شمال، نشان می دهند که چگونه اقدامات به ظاهر خیرخواهانه به رسمیت شناختن سیاسی و حقوقی بین المللی مساوی با استعمار است، اشتباه تاریخی که مدعی جبران آن هستند. این کتاب با آشکار کردن روش‌هایی که سیاست نئولیبرالی معاصر نوع خاصی از سوژه‌های بومی را سفارش می‌دهد - که به‌ویژه از نظر انعطاف‌پذیری متمایز می‌شود - گزارشی پیشگام از این که چگونه سیاست بین‌الملل چنگال خود را بر بومی بودن سخت‌تر کرده است، ارائه می‌دهد.

This book challenges the common perception that global politics is making progress on indigenous issues and argues that the current global care for indigeneity is, in effect, violent in nature. Examining the inclusion of indigenous peoples in the United Nations Permanent Forum on Indigenous Issues and the Arctic Council, the authors demonstrate how seemingly benevolent practices of international political and legal recognition are tantamount to colonialism, the historical wrong they purport to redress. By unveiling the ways in which contemporary neoliberal politics commissions a certain type of indigenous subject—one distinguished by resilience in particular—the book offers a pioneering account of how international politics has tightened its grip on indigeneity.