Global Inequalities in World-Systems Perspective: Theoretical Debates and Methodological Innovations

در طول تاریخ 500 ساله خود، نظام جهانی مدرن شاهد تغییرات متعددی در هژمونی بوده است. با این حال، از زمان افول ایالات متحده در دهه 1970، هیچ یک از قدرت های اصلی به یک موقعیت هژمونیک در دنیایی که به طور فزاینده قطبی شده دست نیافته است. از آنجایی که نابرابری‌های درآمدی در کشورهای اصلی، به‌ویژه در ایالات متحده و بریتانیا آشکارتر شده‌اند، نابرابری‌های جهانی به عنوان یک موضوع «جدید» در پژوهش‌های علمی اجتماعی پدیدار شدند، بدون توجه به حرکت مداوم به سمت قطبی‌سازی که مشخصه کل دنیای مدرن بوده است. -سیستم. در عین حال، ظهور دولت های جدید (به ویژه برجام) و رشد نسبی اقتصادی مناطق خاص (به ویژه شرق آسیا) گمانه زنی هایی را در مورد هژمون بعدی برانگیخته است که تا حد زیادی هر دو را نادیده می گیرند. > تغییرات هژمونیک و محدودیت هایی که تمایزات منطقه ای بر تمرکز سرمایه و قدرت ژئوپلیتیکی در یک مکان ایجاد می کند. نویسندگان در این کتاب موضوع افزایش نابرابری ها را در مرکز تحلیل های خود قرار می دهند. آنها مفهوم و واقعیت نیمه پیرامونی را در سیستم جهانی قرن بیست و یکم، نقش دولت و مهاجرت فراملی در الگوهای فعلی طبقه بندی جهانی، انواع توسعه فراگیر و پیکربندی های فضایی جدید نابرابری در حاشیه شرقی اروپا را نیز بررسی می کنند. به عنوان چشم انداز چپ جهانی در نظم سیستمی جدید. این کتاب بحث‌های نظری جدید در مورد افزایش نابرابری‌های جهانی را به رویکردهای روش‌شناختی نوآورانه به وظیفه فوری پرداختن به آنها پیوند می‌دهد.

During its 500-year history, the modern world-system has seen several shifts in hegemony. Yet, since the decline of the U.S. in the 1970s, no single core power has attained a hegemonic position in an increasingly polarized world. As income inequalities have become more pronounced in core countries, especially in the U.S. and the U.K., global inequalities emerged as a "new" topic of social scientific scholarship, ignoring the constant move toward polarization that has been characteristic of the entire modern world-system. At the same time, the rise of new states (most notably, the BRICS) and the relative economic growth of particular regions (especially East Asia) have prompted speculations about the next hegemon that largely disregard both the longue durée of hegemonic shifts and the constraints that regional differentiations place on the concentration of capital and geopolitical power in one location. Authors in this book place the issue of rising inequalities at the center of their analyses. They explore the concept and reality of semiperipheries in the 21st century world-system, the role of the state and of transnational migration in current patterns of global stratification, types of catching-up development and new spatial configurations of inequality in Europe’s Eastern periphery as well as the prospects for the Global Left in the new systemic order. The book links novel theoretical debates on the rise of global inequalities to methodologically innovative approaches to the urgent task of addressing them.