Global Climate Change and Human Impacts on Forest Ecosystems: Postglacial Development, Present Situation, and Future Trends in Central Europe

گنجاندن جنگل‌ها به‌عنوان غرق‌های بیولوژیکی بالقوه در پروتکل کیوتو به کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا (UNFCCC) در سال 1997 توجه بین‌المللی را به خود جلب کرده است و دوباره تمرکز علمی و سیاسی را بر جنگل‌های جهان، با توجه به وضعیت و وضعیت آنها معطوف کرده است. توسعه. بحث بین المللی ناشی از پروتکل کیوتو به وضوح نشان داده است که نه تنها جنگل های بارانی استوایی توسط فعالیت های انسان در معرض خطر هستند، بلکه اکوسیستم های جنگلی مناطق شمالی، معتدل، مدیترانه ای و نیمه گرمسیری نیز به شدت تغییر یافته اند. جنگل زدایی در مقیاس بزرگ، سوزاندن، بهره برداری بیش از حد، و کاهش تنوع زیستی از علائم شناخته شده در جنگل های سراسر جهان است. این پیشرفت منفی علیرغم دانش موجود در مورد مزایای جنگل ها در رژیم های انرژی و آب جهانی، چرخه بیوژئوشیمیایی کربن و سایر عناصر و همچنین در مورد تنوع زیستی و فرهنگی اتفاق می افتد. دلایل عدم مراقبت صحیح انسان از جنگل ها بسیار متنوع و پیچیده است و راه حل آسانی برای تغییر روندهای منفی موجود وجود ندارد. یکی از دلایلی که ارزیابی اثرات فعالیت های انسانی بر توسعه آینده جنگل ها را بسیار دشوار می کند، مقیاس زمانی بزرگی است که جنگل ها در آن واکنش نشان می دهند، از دهه ها تا قرن ها.

The inclusion of forests as potential biological sinks in the Kyoto Protocol to the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) in 1997 has attracted international attention and again has put scientific and political focus on the world's forests, regarding their state and development. The international discus­ sion induced by the Kyoto Protocol has clearly shown that not only the tropical rain forests are endangered by man's activities, but also that the forest ecosystems of boreal, temperate, mediterranean and subtropical regions have been drastically modified. Deforestation on a large scale, burning, over-exploitation, and the degra­ dation of the biological diversity are well-known symptoms in forests all over the world. This negative development happens in spite of the already existing knowledge of the benefits of forests on global energy and water regimes, the biogeochemical cycling of carbon and other elements as well as on the biological and cultural diversity. The reasons why man does not take care of forests properly are manifold and complex and there is no easy solution how to change the existing negative trends. One reason that makes it so difficult to assess the impacts of human activity on the future development of forests is the large time scale in which forests react, ranging from decades to centuries.