Glaubwürdigkeit und Reputation der Geldpolitik: Das strategische Verhalten von Zentralnotenbanken

این اثر به موضوعی می پردازد که در تئوری پولی به ویژه در زمان های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به ویژه در آلمان، جنبه های اعتبار و شهرت سیاست پولی به طور خاص مورد بحث قرار گرفته است، البته بیشتر در سطح دانشگاهی محبوب. به عنوان مثال، «سیاست نرخ بهره گام‌های سه‌گانه» باید در نظر گرفته شود، که قطعاً بوندس‌بانک نیز با هدف برانگیختن انتظارات تورمی بلندمدت در بین مردم دنبال می‌کرد. نویسنده مشکلات اعتبار و شهرت را بر اساس نظریه مدل مورد بحث قرار می دهد. توضیحات در سرتاسر ملاحظات تئوری بازی ها است که ارتباط بین رفتار بانک مرکزی و انتظارات بخش خصوصی را تحلیل می کند. فصل چهارم هسته اصلی کار را نشان می‌دهد. مهمترین نتیجه مدل‌های مورد بحث این است که به دلیل انتظارات نادرست بخش خصوصی - حداقل در کوتاه‌مدت و میان‌مدت - اثرات واقعی می‌تواند از سیاست‌های پولی ناشی شود. به خصوص در زمان کم کاری بالا که تمرکز بر اشتغال است، در صورت عدم دسترسی به اطلاعات افراد خصوصی، می توان کارایی سیاست پولی را افزایش داد. با این حال، بانک مرکزی باید بررسی کند که آیا اثرات واقعی کوتاه مدت به دست آمده، ضرر انتظارات تورمی بالاتر در آینده را توجیه می کند یا خیر.

Die vorliegende Arbeit behandelt ein Thema, das vor allem in jüngster Zeit in der Geldtheorie große Aufmerksamkeit gefunden hat. Gerade in Deutschland sind Glaubwürdig­ keits-und Reputationsaspekte der Geldpolitik besonders heftig -wenn auch meistens auf po­ pulär-wissenschaftlichem Niveau -diskutiert worden. Zu denken ist beispielsweise an die "Zinspolitik der Trippelschritte" , die von der Bundesbank sicherlich auch mit dem Ziel ver­ folgt wurde, beim Publikum keine längerfristigen Inflationserwartungen zu wecken. Der Verfasser erörtert die Probleme der Glaubwürdigkeit und Reputation modelltheore­ tisch. Die Ausführungen basieren durchweg auf spieltheoretischen Überlegungen, die die Zu­ sammenhänge zwischen dem Verhalten der Notenbank und den Erwartungen der Privaten analysieren. Das 4. Kapitel stellt dabei den Kern der Arbeit dar. Wichtigstes Ergebnis der diskutierten Modelle ist, daß aufgrund von Erwartungsirrtümern der Privaten -jedenfalls auf kurze und mittlere Sicht -reale Effekte von der Geldpolitik ausgehen können. Vor allem in Zeiten hoher Unterbeschäftigung, in denen das Beschäftigungsziel im Vordergrund steht, kann die Effizienz der Geldpolitik durch nicht vorhandene Informationen der Privaten erhöht werden. Die Notenbank hat jedoch abzuwägen, ob die kurzfristig erzielten realen Effekte den Nachteil zukünftig höherer Inflationserwartungen rechtfertigen.