دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Meryl Alper
سری:
ISBN (شابک) : 0262035588, 9780262035583
ناشر: MIT Press
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 288
[287]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Giving Voice: Mobile Communication, Disability, and Inequality به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب صدا دادن: ارتباطات موبایلی، ناتوانی و نابرابری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
چگونه فنآوریهای ارتباطی برای توانمندسازی افراد مبتلا به
اختلالات گفتاری - برای رساندن صدا به افراد بیصدا - هنوز در
معرض نابرابریهای ساختاری هستند.
فنآوریهای تلفن همراه اغلب به عنوان یک ابزار مورد ستایش قرار
میگیرند. راهی برای "صدا دادن به افراد بی صدا". اما در پس این
ستایش، باورهایی در مورد فناوری به عنوان دروازه ای به سمت فرصت
ها و صدا به عنوان استعاره ای برای نمایندگی و بازنمایی خود وجود
دارد. درGiving Voice، مریل آلپر با مشاهده دقیق یکی از
این موارد، این فرضیات را بررسی میکند - استفاده از اپل آیپد و
اپلیکیشن موبایل Proloquo2Go، که آیکونها و متن را به گفتار
مصنوعی تبدیل میکند، توسط کودکان دارای معلولیت. از جمله اوتیسم
و فلج مغزی) و خانواده های آنها. او دریافت که علیرغم ادعای
توانمندسازی، سختافزار و نرمافزار همچنان در معرض نابرابریهای
ساختاری هستند. او نشان میدهد که دیدگاههای فناوری بهعنوان یک
تساویکننده عالی، به ندرت تمام راههایی را که فرهنگ، قانون،
سیاستها و حتی خود فناوری میتوانند نابرابریها را تقویت کنند،
بهویژه برای افراد دارای معلولیت توضیح میدهند.
آلپر در این میان به بررسی میپردازد. چیزهای دیگر، درک جایگزین
از صدا، اهمیت اجتماعی-تکنیکی شگفتانگیز کیس iPad، و همگرایی و
واگرایی در زندگی والدین در سراسر کلاس. او نشان می دهد که والدین
طبقه کارگر و کم درآمد برنامه و سایر فناوری های ارتباطی را
متفاوت از والدین طبقه متوسط و بالا درک می کنند و اکوسیستم
سازمانی نشان دهنده تعصب نسبت به افراد دارای امتیاز بیشتر
است.
دست دادن شخصی که رایانه لوحی صحبت می کند به خودی خود صدایی به
او نمی دهد. آلپر متوجه می شود که توانایی بسیج سرمایه اجتماعی،
اقتصادی و فرهنگی میزانی را که افراد نه تنها می توانند صحبت کنند
بلکه شنیده شوند را شکل می دهد.
How communication technologies meant to empower people with
speech disorders--to give voice to the voiceless--are still
subject to disempowering structural inequalities.
Mobile technologies are often hailed as a way to "give voice to
the voiceless." Behind the praise, though, are beliefs about
technology as a gateway to opportunity and voice as a metaphor
for agency and self-representation. InGiving Voice,
Meryl Alper explores these assumptions by looking closely at
one such case--the use of the Apple iPad and mobile app
Proloquo2Go, which converts icons and text into synthetic
speech, by children with disabilities (including autism and
cerebral palsy) and their families. She finds that despite
claims to empowerment, the hardware and software are still
subject to disempowering structural inequalities. Views of
technology as a great equalizer, she illustrates, rarely
account for all the ways that culture, law, policy, and even
technology itself can reinforce disparity, particularly for
those with disabilities.
Alper explores, among other things, alternative understandings
of voice, the surprising sociotechnical importance of the iPad
case, and convergences and divergences in the lives of parents
across class. She shows that working-class and low-income
parents understand the app and other communication technologies
differently from upper- and middle-class parents, and that the
institutional ecosystem reflects a bias toward those more
privileged.
Handing someone a talking tablet computer does not in itself
give that person a voice. Alper finds that the ability to
mobilize social, economic, and cultural capital shapes the
extent to which individuals can not only speak but be heard.