GIS for Emergency Preparedness and Health Risk Reduction

سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در سال‌های اخیر به سرعت توسعه یافته‌اند و اکنون ابزارهای قدرتمندی را برای جمع‌آوری، دستکاری، یکپارچه‌سازی، بازجویی، مدل‌سازی، تجزیه و تحلیل و تجسم داده‌ها فراهم می‌کنند - ابزارهایی که قبلاً برای حمایت از سیاست در طیف گسترده‌ای استفاده می‌شوند. مناطق تقریباً در تمام سطوح جغرافیایی و اداری. این امر به ویژه برای آمادگی اضطراری و کاهش خطرات سلامتی، که اساساً همه مشکلات فضایی هستند، صدق می کند. با این حال، تا به امروز، بسیاری از ابتکارات قطع و ناهماهنگ باقی مانده‌اند، که منجر به سیستم‌های کمتر قدرتمند، سازگارتر و پیاده‌سازی کمتری نسبت به آنچه در غیر این صورت می‌شد، شده است.
موضوع مهمی که در اینجا مورد بحث قرار می گیرد شامل ماهیت احتمالی بیشتر خطرات محیطی و عوامل نیمه تصادفی است که بر تعامل بین این خطرات و قرار گرفتن در معرض انسان تاثیر می گذارد. اثرات مقیاس های زمانی و مکانی بر ارزیابی خطر و ریسک منتسب. اثرات خطای اندازه‌گیری در برآورد ریسک و طبقه‌بندی ریسک‌ها و تأثیرات آنها بر اساس ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی؛ و کمی تفاوت های اجتماعی-اقتصادی در آسیب پذیری و حساسیت به مخاطرات زیست محیطی.

Geographical Information Systems (GIS) have developed rapidly in recent years and now provide powerful tools for the capture, manipulation, integration, interrogation, modelling, analysis and visualisation of data - tools that are already used for policy support in a wide range of areas at almost all geographic and administrative levels. This holds especially for emergency preparedness and health risk reduction, which are all essentially spatial problems. To date, however, many initiatives have remained disconnected and uncoordinated, leading to less powerful, less compatible and less widely implemented systems than might otherwise have been the case.
The important matters discussed here include the probabilistic nature of most environmental hazards and the semi-random factors that influence interactions between these and human exposures; the effects of temporal and spatial scales on hazard assessment and imputed risk; the effects of measurement error in risk estimation and the stratification of risks and their impacts according to socioeconomic characteristics; and the quantification of socioeconomic differences in vulnerability and susceptibility to environmental hazards.