Gilbert Stuart

دسته بندی: هنرهای گرافیکی
ویرایش:  
نویسندگان: Barratt Carrie. Miles Ellen.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 354 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 89 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

نیویورک: موزه هنر متروپولیتن. 2004. - 354 ص. — ISBN-1-58839-122-1 موفق ترین و مدبرترین چهره نگار اوایل دوره ملی آمریکا، گیلبرت استوارت (1755-1828) دارای استعداد طبیعی عظیمی بود. که او آن را وقف بازنمایی شباهت و شخصیت انسان کرد و شیوه‌ی شوخ‌انگیز و خشم‌انگیز خود را در هر یک از آثارش از جمله پرتره‌های برجسته‌اش از جورج واشنگتن به کار برد. این نشریه همراه با یک نمایشگاه گذشته‌نگر از آثار استوارت است، اولین نمایشگاه از سال 1967، و این دیدگاه را اتخاذ می‌کند که بررسی نشسته‌های استوارت نشان‌دهنده عملکرد هنرمند در پرتره‌سازی است. مشتریان او تسهیل کننده پیشرفت او بودند و آگاهی از آنها برای تفسیر استعدادهای منحصر به فرد هنرمند بسیار مهم است. سازماندهی این مطالعه از طریق هشت شهر استوارت دنبال می‌شود: نیوپورت و اسکاتلند (75-1755)، لندن (87-1775)، دوبلین (93-1787)، نیویورک (94-1793)، فیلادلفیا (1794) –1803)، واشنگتن (5-1803)، و بوستون (28-1805). مقاله کوتاهی در مورد تجربه هنرمند در هر شهر قبل از ورودی های کاتالوگ در بیش از نود پرتره است که همه به صورت رنگی نشان داده شده اند. بخش ویژه ای به پرتره های مشهور استوارت از جورج واشنگتن اختصاص داده شده است. در هر مکانی که استوارت کار می کرد، شرایط برای نقاش پرتره متفاوت بود و او با انتظارات و انتظارات متفاوتی روبرو بود. به دلیل شهرت رو به رشد خود، جاه طلبی هایش، پرتره نویسان رقیب و سلامتی اش، این خواسته را می طلبد. در نیوپورت، استوارت توسط یک نقاش دوره گرد اسکاتلندی آموزش دید و هویت و استعدادش او را به نخبگان محلی، که بسیاری از آنها همکاران تجاری پدر اسکاتلندی او بودند، جذب کرد. در لندن، او به بخشی جدایی ناپذیر از سیستم بسیار مدون پرتره بریتانیایی تبدیل شد که توسط آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا تأیید شده بود. او با بنجامین وست مطالعه کرد و مورد لطف سر جاشوا رینولدز قرار گرفت، که هدایای او را شناخت و به او کمک کرد تا ادعای موفقیت بیشتر در شهر نسبتا کوچک دوبلین را داشته باشد. ساکنان آنجا او را به عنوان یک نقاش پرتره بریتانیایی پذیرفتند و کارهایی را در مقیاس بزرگی که انتظار داشتند از یک پرتره نگار آموزش دیده در لندن سفارش دادند. پس از بازگشت استوارت به آمریکا و ملاقات با جورج واشنگتن و بسیاری دیگر، او نه در اصطلاح متمایز آمریکایی کار کرد، بلکه از مهارت هایی که در جزایر بریتانیا به کار گرفته شده بود، در انجام وظایف خود استفاده کرد. بنابراین او نیاز ایالات متحده جدید به تصاویر ماندگار از رهبران ملی اولیه را که به زبان بین المللی پرتره خلق شده بود، برآورده کرد. در زمانی که پرتره‌هایی برای تجلیل از دستاوردهای ملی و قهرمانان عمومی و همچنین تجربیات خودآگاه افراد خصوصی ترسیم می‌شد، استوارت استانداردهای بالاتری را در پرتره آمریکایی برای نشسته‌کنندگان، همکاران و شاگردانش تعیین کرد.

New York: Metropolitan Museum of Art. 2004. — 354 p. — ISBN-1-58839-122-1 The most successful and resourceful portraitist of America's early national period, Gilbert Stuart (1755–1828) possessed enormous natural talent, which he devoted to the representation of human likeness and character, bringing his witty and irascible manner to bear on each of his works, including his incisive portraits of George Washington. This publication accompanies a retrospective exhibition of Stuart's work, the first since 1967, and takes the standpoint that investigation of Stuart's sitters reveals the artist's practice of portraiture. His clients were facilitators of his progress, and knowledge of them is crucial to interpreting the artist's unique talents. The organization of this study follows Stuart through the eight cities in which he worked: Newport and Scotland (1755–75), London (1775–87), Dublin (1787–93), New York (1793–94), Philadelphia (1794–1803), Washington (1803–5), and Boston (1805–28). A short essay about the artist's experience in each city precedes catalogue entries on more than ninety portraits, all illustrated in color. A special section is devoted to Stuart's celebrated portraits of George Washington. In each place Stuart worked, the conditions for being a portrait painter differed, and he faced varying expectations and demands because of his own growing reputation, his ambitions, competing portraitists, and his health. In Newport, Stuart was trained by an itinerant Scottish painter, and his identity and talent attracted him to the local elite, many of them business associates of his Scottish father. In London, he became an integral part of the highly codified system of British portraiture as upheld by the Royal Academy of Fine Arts. He studied with Benjamin West and found favor with Sir Joshua Reynolds, who recognized his gifts and helped him stake a claim to still greater success in the relatively small city of Dublin. There the residents received him as a British portrait painter and commissioned works on the grand scale they expected from a portraitist trained in London. After Stuart returned to America and obtained sittings with George Washington and many others, he worked not in some distinctively American idiom but used the skills honed in the British Isles in fulfilling his commissions. Thus he satisfied the need in the new United States for lasting images of early national leaders created in an international language of portraiture. At a time when portraits were painted to celebrate national achievements and public heroes, as well as the self-aware experiences of private individuals, Stuart set higher standards in American portraiture for his sitters, his colleagues, and his students.