Geschichte des mestizischen Europas: Vermischung als Leitkategorie europäischer Geschichtsschreibung

به نظر می‌رسد علم تاریخی در اروپا روش‌شناسی خود را از مرزبندی از گرایش‌های غیراروپایی طراحی می‌کند و بنابراین فرصت را برای روشن کردن ثروت خود و ارائه استدلال‌های جدید در حوزه جهانی‌شده گفتمانی از دست می‌دهد. زمان آن فرا رسیده است که تاریخ اروپا را به مثابه انبوهی از فرآیندهای ادغام درک کنیم که از زمان های قدیم از طریق بخش های اروپا و از طریق به هم پیوستگی جهانی این قاره صورت گرفته است. و اگرچه این مقوله تاریخی برجسته انکار، سرکوب و پنهان شده است، مورخان باید جرأت کنند دقیقاً در مورد این پیوندها و آمیختگی ها تحقیق کنند و نمونه های جدیدی بیابند.

Die Geschichtswissenschaft in Europa, so hat es den Anschein, gestaltet ihre Methodologie aus einer Abgrenzung gegenüber nicht-europäischen Tendenzen und verpasst damit die Chance, ihren eigenen Reichtum zu verdeutlichen und neue Argumente in einem globalisierten Diskursfeld einbringen zu können. Es ist an der Zeit, die europäische Geschichte als eine Vielzahl von Vermischungsprozessen zu verstehen, die durch Europas Teile und durch die globale Eingebundenheit des Kontinents seit der Antike stattgefunden haben. Und obwohl diese historische Leitkategorie verneint, verdrängt und verschwiegen wurde, sollten Historikerinnen und Historiker es wagen, genau diese Verbindungen und Vermischungen zu erforschen und neue Beispiele zu finden.