Gesamteuropa: Analysen, Probleme und Entwicklungsperspektiven

در این مجموعه، امکانات و محدودیت‌های ایجاد یک اروپای مشترک بر اساس تحولات تاریخی اخیر بررسی شده است. هدف این جلد ارائه یک مبنای محکم و جامع برای بحث های آینده است، نوعی کتاب راهنما که به همان اندازه برای دانش آموزان و دانشجویان مفید است که برای سیاستمداران و دانشمندان نیز مفید است. همه کسانی که می خواهند با سوالات پیچیده فرآیند توسعه پاناروپایی سر و کار داشته باشند به تحلیل های کم و بیش تصادفی در دسترس ارجاع داده شده اند. هدف این جلد کمک به پر کردن شکاف هاست. اصطلاح «اروپا در کل» مبهم است. می توان آن را از نظر جغرافیایی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی تعریف کرد، اما همچنین می تواند به عنوان چشم اندازی برای ادغام دو نیمه متضاد سابق قاره درک شود. غرب دیگر نمی تواند با این توهم زندگی کند که «اروپا» واقعاً فقط به معنای اروپای غربی است. به همان اندازه که شرق نمی تواند انتظار داشته باشد که به طور خودکار به بخشی جدایی ناپذیر از جوامع مرفه اروپای غربی تبدیل شود. برای چندین دهه، هر دو نیمه این قاره تصویر متفاوتی از خود پرورش داده اند. با این حال، تغییرات اساسی که از سال 1989 در اروپای شرقی رخ داده است، پارامترهای توسعه آینده در سراسر اروپا را به طور اساسی تغییر داده است. این وضعیت دیگر با رویارویی دو قطبی بین دو ایدئولوژی متخاصم و سیستم های اجتماعی و اقتصادی متضاد مشخص نمی شود، و دیگر با تلاش برای کاهش اثرات تقسیم اروپا، بیش از همه از طریق ابتکارات سیاست تنش زدایی، مشخص نمی شود.

In diesem Sammelband werden auf der Grundlage der jüngeren historischen Ent­ wicklungen Möglichkeiten und Grenzen für die Schaffung eines gemeinsamen Eu­ ropa untersucht. Ziel des Bandes ist es, eine solide und umfassende Grundlage für zukünftige Diskussionen zu liefern, eine Art Handbuch also, das für Schüler und Studenten ebenso nützlich ist wie für Politiker und Wissenschaftler. All diejenigen, die sich mit den komplexen Fragen des gesamteuropäischen Entwicklungsprozesses auseinandersetzen wollen, waren bisher auf mehr oder minder zufällig verfügbare Analysen verwiesen. Dieser Band will dazu beitragen, Lücken zu schließen. Der Begriff >>Gesamteuropa« ist diffus. Er kann geographisch, politisch, kulturell und gesellschaftlich definiert, aber auch als Vision für das Zusammenwachsen der beiden ehemals antagonistischen Hälften des Kontinents verstanden werden. Der Westen kann nicht länger in der Illusion leben, daß >>Europa« eigentlich nur West­ europa meint. Genausowenig kann der Osten heute schon erwarten, quasi automa­ tisch zum integralen Bestandteil der westeuropäischen Wohlstandsgesellschaften zu gehören. Über Jahrzehnte haben beide Hälften des Kontinents ein sich abgrenzendes Selbstverständnis kultiviert. Durch die fundamentalen Veränderungen, die seit 1989 in Osteuropa stattfanden, haben sich jedoch die Parameter für die zukünftige Ent­ wicklung im gesamten Europa grundlegend verändert. Die Situation ist nicht mehr durch die bipolare Konfrontation zwischen zwei feindlichen Ideologien und gegen­ sätzliche gesellschaftliche und wirtschaftliche Systeme gekennzeichnet und auch nicht mehr durch Versuche, die Auswirkungen der Teilung Europas vor allem durch ent­ spannungspolitische Initiativen zu mildern.