Georgian Autocephaly and the Ethnic Fragmentation of Orthodoxy

دسته بندی: جامعه شناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Werth P.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 28 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 853 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 46,000

Acta Slavica Iaponica، شماره: 23 / 2006، صفحات: 74-100. پس در پایان، می‌توانیم بر اهمیت قانون در عملاً تمام آثار تاریخی تأکید کنیم. بازیگرانی که با آنها برخورد کرده ایم. اگر برای گرجی ها احترام به قانون مستلزم احیای خودمختاری سرزمینی کلیسایشان بود، اصرار روسیه بر تأیید شورای کلیسا، با همه نشانه ها، کمتر واقعی نبود. ورونتسوف-داشکوف صراحتاً نیاز به حل شرعی این سؤال را تشخیص داد، همانطور که امپراطور وقتی آن را به صلاحیت شورای کلیسا منتقل کرد. شورای مقدس از مداخله در مناقشه یونان و بلغارستان به دلایل متعارف خودداری کرد، حتی با وجود اینکه این موضوع آشکارا نگرانی زیادی برای دولت امپراتوری روسیه داشت.
حتی ایگناتف تلاش های شدیدی برای سرمایه گذاری برای حل مناقشه با شرع انجام داد. . مداخله او در طرف بلغارستان در پایان بحران محصول خشم او از سلسله مراتب یونانی بود و به رسمیت شناختنش که اگر مصالحه در نهایت غیرممکن بود، منافع روسیه با حمایت از بلغارها بهتر از حمایت از پدرسالاری یا حمایت از ایلخانی تامین می شد. br/>حفظ موضع بی طرفی شدید. بنابراین حتی در حالی که مسئله ملی مفاهیم دینی از جامعه و اقتدار را با موفقیت بیشتر به چالش می کشید، مفاهیم و مقررات کلیسایی همچنان به چارچوب مبارزات ملی در کلیسا ادامه می دادند.

Acta Slavica Iaponica, issue: 23 / 2006, pages: 74-100. In conclusion, then, we might emphasize the importance of canon to virtually all of the historical actors that we have encountered. If for Georgians respect for canon required the restoration of the territorial autocephaly of their church, Russian insistence on the sanction of a church council was, by all indications, no less genuine. Vorontsov-Dashkov explicitly recognized the need for the question’s canonical resolution, as did the Emperor, when he transferred it to the jurisdiction of the church council. The Holy Synod refrained from interference in the Greco-Bulgarian conflict on canonical grounds, even as the issue was obviously of great concern to the imperial Russian government.
Even Ignat’ev made strenuous efforts to invest resolution of the conflict with canonicity. His intervention on the Bulgarian side towards the end of the crisis was a product of his exasperation with the Greek hierarchs and his recognition that, if compromise was ultimately impossible, Russian interests were better served by supporting the Bulgarians than by either backing the patriarchate or
maintaining a position of strict neutrality. Thus even while the national question challenged religious conceptions of community and authority with ever greater success, ecclesiastical conceptions and provisions continued to frame national struggles within the church.