George Cukor: A Double Life

یکی از پردرآمدترین کارگردانان قراردادی استودیویی در زمان خود، جورج کوکور پنج بار نامزد جایزه اسکار به عنوان بهترین کارگردانی شد. در تبلیغات و رمز و راز، او به دلیل راهنمایی حساس ترین خانم های پیشرو به بازی های جاودانه، از جمله گرتا گاربو، اینگرید برگمن، جودی گارلند، و - در ده فیلم، از جمله داستان فیلادلفیا وآدامس ریب—دوست همیشگی و همکار او کاترین هپبورن. اما در پشت برچسب «کارگردان زنان» رازی آشکار نهفته بود که کوکور را از برادری عموماً بدکاره کارگردانان متمایز می‌کرد: او یک همجنس‌گرا بود، که در میان رده‌های بالای رده‌بندی نادر بود. زندگی‌نامه پاتریک مک‌گیلیگان نشان می‌دهد که چگونه کوکور در یک سیستم مملو از تعصب پایداری کرد و در عین حال به یکی از فیلم‌سازان بی‌نقص هالیوود تبدیل شد.

One of the highest-paid studio contract directors of his time, George Cukor was nominated five times for an Academy Award as Best Director. In publicity and mystique he was dubbed the “women’s director” for guiding the most sensitive leading ladies to immortal performances, including Greta Garbo, Ingrid Bergman, Judy Garland, and—in ten films, among them The Philadelphia Story and Adam’s Rib—his lifelong friend and collaborator Katharine Hepburn. But behind the “women’s director” label lurked the open secret that set Cukor apart from a generally macho fraternity of directors: he was a homosexual, a rarity among the top echelon. Patrick McGilligan’s biography reveals how Cukor persevered within a system fraught with bigotry while becoming one of Hollywood’s consummate filmmakers.