دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: سیاست: روابط بین الملل ویرایش: نویسندگان: Klaus Dodds سری: A Very Short Introduction ISBN (شابک) : 9780199206582, 0199206589 ناشر: Oxford University Press, USA سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 201 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 4 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب ژئوپلیتیک: یک مقدمه بسیار کوتاه (معرفی بسیار کوتاه): روابط بین الملل، ژئوپلیتیک
در صورت تبدیل فایل کتاب Geopolitics: A Very Short Introduction (Very Short Introductions) به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ژئوپلیتیک: یک مقدمه بسیار کوتاه (معرفی بسیار کوتاه) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
من این کتاب را گرفتم به این امید که مقدمهای روشن و مختصر برای حوزهای باشد که به آن علاقهمندم، اما اطلاعات کمی درباره آن به عنوان یک رشته یا تئوری دارم - همانطور که در سایرین این مجموعه پیدا کرده بودم. متأسفانه به نظر نمیرسد که این کتاب در واقع بهعنوان یک مقاله مقدماتی نوشته شده باشد، بلکه به نظر میرسد گروهی از مقالات پیرامون یک موضوع مشترک است که سپس بهطور مبهم در کنار هم قرار گرفتهاند. با مقدمه ای پیرامون تاریخ ظاهراً «پیچیده» این اصطلاح... با استعمار و نژادپرستی به طور کلی و نازیسم به طور خاص مرتبط بود - همین. او سپس نگاهی میاندازد به این که چگونه از آن زمان بهطور کلی بهطور مبهم به عنوان یک دست کوتاه، یا حفظ واقعگرایان راستگرا که معمولاً بر روی توجیههای بدبینانه برنامههای ملی خم شدهاند، استفاده میشود. نویسنده این گروه ها را به دلیل علاقه نداشتن به تاریخ شطرنجی «ژئوپلیتیک» به عنوان یک اصطلاح مورد انتقاد قرار می دهد و به نظر می رسد که این تاریخ از اهمیت بالایی برخوردار است. با این حال، آیا بحث در مورد اینکه چگونه قبلاً اصطلاح بدی بود واقعاً مفید است؟ به خصوص زمانی که واقعاً به «برخی از نظریههای ژئوپلیتیکی آلوده به دیدگاههای داروینی اجتماعی» میرسد. اخیراً به ما گفته میشود که اقلیتی از پست مدرنیستها نیز بیشتر به گفتمانهای فرهنگ (ژئوپلیتیک عامه پسند - مطالعه مطالعات فرهنگی کاربردی در روابط بینالملل)، سیاست هویت (با توجه خاص به مرزهای سرزمینی) توجه دارند. به عنوان نقد ما/آنها و ساده سازی های بیش از حد در تولید الگوهای تعمیم یافته جهان (مانند «محور شر» و همچنین «جهان سوم»). بهطور خستهکننده و تا حدودی ناگزیر، ادعا میشود که این پست مدرنیستها اغلب «در تلاش برای رهایی مردم از ساختارهای ژئوپلیتیک سرکوبگر» هستند (ص 51)... من مطمئن هستم که برداشتن این بار به عنوان یک موهبت بزرگ تلقی میشود. توسط کسانی که در جهان سوم هستند ... ادامه مییابد، اما آنقدر به نظریههای ژئوپلیتیک مربوط نمیشود، بلکه یک نظر است. با نگاهی گذرا به تاریخ قرن بیستم و کاوش در برخی موضوعات معاصر در جهان دانشگاهی مانند جهانی شدن، انتقاد از سیاست خارجی ایالات متحده را تار می کند. حتی توصیه ای وجود دارد که VSI را در مورد همین موضوع بخوانید، که بسیار شبیه جایگذاری محصول بود. به همین ترتیب، نویسنده این عادت آزاردهنده را نیز دارد که جملاتی را با «عنوان عقیده فلانی» و امثال آن شروع کند، که کاملاً نامربوط هستند و حتی با نقل قول همراه نیستند (بنابراین آنها وجود ندارند. برای اینکه شما تعقیب کنید، مطمئناً، بیشتر شبیه تکان دادن سر به اقتدار است). همچنین ارجاعات اجباری پست مدرن به \"زمان/مکان\" و نحوه \"انقباض\" دارد، که بزرگ به نظر می رسد اما در واقع فقط به این معنی است که حس فاصله ما به دلیل پیشرفت در فناوری ارتباطات کمتر شده است. اگرچه باید به اعتبار او بگویم که تاریکنگاری و سوءاستفاده از زبان در حال حاضر بهطور معمول در دانشگاهها واقعاً خارج از این نمونهها مشهود نیست. همانطور که پوستر دیگری گفته بود، بیشتر شبیه یک قطعه نگهبان است... در مورد کیفیت آن، من واقعاً بسیار شگفت زده شدم که این موفقیت به پایان رسید. مطمئناً تجربه خوب من از سریال را خدشه دار کرده است، به عنوان مثال اگرچه من فکر نمی کردم آن چیزی که در مورد روسو خواندم خارق العاده باشد، حداقل منسجم بود و هدفی را به عنوان *مقدمه* داشت. من از خطای صفحه 128 که دو نقشه را نشان میدهد که ظاهراً اروپا را در سالهای 1914 و 1919 نشان میدهد بسیار وحشت زده شدم. این تصویر بلافاصله پس از اشاره به چگونگی مطالعه دقیق دانشمندان آمریکایی و جمع آوری اطلاعات در مورد نحوه برخورد با آن مرز در کنفرانس صلح پاریس آمده است. QAs چه می کردند؟ ناشر و نویسنده چه می کردند؟ این نقشهها را نمیتوان حتی بهعنوان «نقشههای اشتباه» توضیح داد، آنها اصلاً زمانی در تاریخ را نشان نمیدهند. انگار نصف راه را گرفته اند و نمی توان آنها را آرد کرد. من همچنین از اینکه هیچ تلاشی برای توضیح مفهوم «هارتلند» به ظاهر محوری، یا اینکه چرا کسی فکر میکند این منطقه برای سرنوشت گذشته و آینده قدرتهای بزرگ حیاتی است، هیچ تلاشی برای توضیح داده نشد و انتقادات دیگری را که توسط بررسی های این سایت من موافقم که کمی در مورد برآمدگی های قطبی جالب بود، اما می شد در فضای بسیار کمتری به آن پرداخت. این نیست که بیت های جالبی وجود ندارد، فقط آن چیزی نیست که تبلیغ شده است. مطمئن نیستم کتابی میخواستم که شامل خلاصهای بسیار مختصر از توسعه این رشته باشد (با تمرکز بر استفاده از آن به عنوان یک *اصطلاح*)، همراه با یک نقد مبهم از سیاست خارجی ایالات متحده از سال 1945، با برخی اطلاعات متنی تصادفی پرتاب شده است. در مورد شکل گیری و توسعه نظم جنگ سرد. مفیدترین چیز در مورد آن واقعاً ارجاعات و بینش غیرمستقیم در مورد چگونگی تأثیر پست مدرنیسم بر این منطقه بود - اما حتی این یک داستان کاملاً آشنا است. من از این کار خودداری می کنم و حتی ممکن است به OUP شکایت کنم و درخواست بازپرداخت کنم.
I got this book hoping it would provide a lucid and succinct introduction to an area which I am interested in but know little about as a discipline or theory - much as I had found in others in the series. Unfortunately this book doesn't seem to actually have been written as such an introductory piece, but seems rather to be a group of essays around a common theme, that were then vaguely stringed together. Beginning with an introduction around an apparently "convoluted" history of the term... it was associated with colonialism and racism in general and Nazism in particular - that's about it. He then takes a glance at how it has since generally been vaguely appropriated as a short-hand, or the preserve of right-wing realists usually bent on cynical justifications of national agendas. The author criticises these groups for not being interested in the chequered history of 'geopolitics' as a term, and seems to think that this history is of great importance. However, is prattling on about how it used to be a bad term really useful? Especially when it really just comes down to "some Geopolitical theories are/were tainted with Social Darwinian views". More recently, we are told there is also a minority of post-modernists who are more concerned with the discourses of culture (popular geopolitics - read cultural studies applied to international relations), identity politics (with particular regard to territorial boundaries), as well as critiquing Us/Them and over-simplifications in producing generalised templates of the world (e.g. 'Axis of Evil', but also 'Third World'). Tediously, and somewhat inevitably, it is claimed that these post-modernists are often 'attempting to liberate populations from oppressive geopolitical structures' (p.51) ... I'm sure that the lifting of this burden is seen as a great boon by those in the Third World... It goes on, but it's not so much about Geopolitical theories as it is an opinion piece. It blurs critique of US foreign policy, with a cursory glance at the history of the 20th century and an exploration of some contemporary themes in the academic world such as Globalisation. There's even an exhortation to read the VSI on that very subject, which felt an awful lot like product placement. In a similar vein, the author also has the irritating habit of starting sentences with "as so-and-so opines" and the like, which are completely irrelevant and don't even come with citations (so they're not there for you to chase up that's for sure, more like obsequious nods to authority). It also makes obligatory post-modern references to "time/space" and how it has "contracted", which sounds grand but really just means our sense of distance has got smaller owing to developments in communication technology. Although I must say to his credit the obscurantism and abuse of language now so typical of academia isn't really evident outside these examples. As another poster said, it's more like a Guardian piece... On the subject of its quality, I'm really very surprised this passed muster. It's certainly marred my otherwise good experience of the series, for example although I didn't think the one I read on Rousseau was fantastic either, at least it was coherent and served a purpose as an *introduction*. I was pretty much appalled by the error on page 128 which shows two maps supposedly representing Europe in 1914 and 1919. The errors are numerous, but particularly glaring, even from a quick glance, is the German-Polish border in each... Ironically this picture comes immediately after mentioning how American scholars had meticulously studied and gathered information on how to deal with that very border at the Paris Peace Conference. What were the QAs doing? What were the publisher and author doing? These maps can't even be explained as being "the wrong ones", they represent no time in history at all. It's as if they got half-way and just couldn't be arsed. I was also frustrated that there was no attempt whatsoever to explain the concept of the supposedly pivotal "Heartland", or why anyone would ever think the region crucial to the past and future fates of the Great Powers, and echo other criticisms raised by the reviews on this site. I would agree that the bit about polar projections was interesting, but could have been dealt with in a lot less space. It's not that there aren't interesting bits, it's just that it's not what was advertised. I'm not sure I wanted a book that comprised very brief summary of the development of the discipline (focused on its use as a *term*), coupled with a vague critique of US foreign policy since 1945, with some random contextual information thrown in about the formation and development of the Cold War order. The most useful thing about it really were the indirect references and insights into how postmodernism has affected the area - but even that is an all-too familiar story. I'd steer clear, and I may even complain to the OUP and ask for a refund.