Generations

پاتیان راجرز، یکی از بهترین شاعران معاصر آمریکا، به دلیل اشعاری با جزئیات متراکم و بافت ضخیم در توصیف جهان طبیعی و جایگاه فرد در آن که از دانش گسترده ای از علم برخوردار است، شهرت کسب کرده است. طبق سنت امرسون، ویتمن، و A. R. Ammons، اشعار حکیمانه و پیچیده راجرز مانند مجموعه‌ای از کاوش‌های شوخ‌آمیز، اما عمیقاً احساسی از جهان فیزیکی و حضور الوهیت خوانده می‌شود، که مراقبت‌های مشاهده‌ای بسیار و عمق توصیفی را به همراه دارد. مجموعه جدید او، نسل‌ها، مشتمل بر پنجاه و چهار شعر است که نه تنها به مفهوم نسل‌های زندگی، بلکه "نسل‌ها" در مفهوم انرژی، تغییر، تکرار و تداوم - کل فرآیند آمدن یا به وجود آمدن.

Pattiann Rogers, one of America's finest contemporary poets, has won a reputation for densely detailed, thickly textured poems describing the natural world and one's place in it that are informed by a broad knowledge of science. In the tradition of Emerson, Whitman, and A. R. Ammons, Rogers's wise and complex poems read like a series of witty but deeply felt explorations of the physical world and the presence of the divine, exuding much observational care and descriptive panache. Her new collection, Generations, consists of fifty-four poems that concern themselves not just with the notion of the generations of life, but "generations" in the sense of energy, change, replication, and continuity—the entire process of coming or bringing into being.