General Equilibrium Foundations of Finance: Structure of Incomplete Markets Models

هدف این کتاب ارائه یک پایه اقتصادی سالم از امور مالی است. امور مالی شاخه ای منسجم از اقتصاد کاربردی است که برای درک بازارهای مالی به منظور ارائه مشاوره برای تصمیم گیری های مالی عملی طراحی شده است. این کتاب استدلال می‌کند که برای یک پایه اقتصادی صحیح مالی، مدل معروف تعادل عمومی که در شکل مدرن آن بر ناقص بودن بازارهای مالی تأکید دارد، مناسب است. هدف این کتاب نشان دادن این است که بازارهای مالی می توانند به طور معناداری در یک سیستم کلی تر از بازارها از جمله، به عنوان مثال، بازارهای کالایی جاسازی شوند. تعامل این بازارها را می توان از طریق مفهوم شناخته شده تعادل رقابتی توصیف کرد. ما استدلال می کنیم که برای یک پایه سالم، این تعادل رقابتی باید منحصر به فرد باشد. در گام اول نشان می‌دهیم که این هدف اساسی تنها بر اساس اصل عقلانیت، یعنی. ه. بر اساس فرض به حداکثر رساندن مطلوبیت برخی از تابع مطلوبیت با توجه به محدودیت بودجه. به طور خاص نشان می‌دهیم که این فقدان ساختار مهم برای مورد توابع مطلوبیت میانگین واریانس که اساس مدل قیمت‌گذاری دارایی سرمایه، یکی از سنگ بنای امور مالی است، نگران‌کننده است. هدف نهایی کتاب ما این است که محدودیت‌های معقولی را در مورد عملکردهای سودمندی نمایندگان ارائه دهیم که منجر به یک مدل بازارهای مالی به خوبی تعیین شده می‌شود.

The purpose of this book is to give a sound economic foundation of finance. Finance is a coherent branch of applied economics that is designed to understand financial markets in order to give advice for practical financial decisions. This book argues that for a sound economic foundation of finance the famous general equilibrium model which in its modern form emphasizes the incompleteness of financial markets is well suited. The aim of the book is to demonstrate that financial markets can be meaningfully embedded into a more general system of markets including, for example, commodity markets. The interaction of these markets can be described via the well known notion of a competitive equilibrium. We argue that for a sound foundation this competitive equilibrium should be unique. In a first step we demonstrate that this essential goal cannot of be achieved based only on the rationality principle, i. e. on the assumption utility maximization of some utility function subject to the budget constraint. In particular we show that this important lack of structure is disturbing as well for the case of mean-variance utility functions which are the basis of the Capital Asset Pricing Model, one of the cornerstones of finance. The final goal of our book is to give reasonable restrictions on the agents' utility functions which lead to a well determined financial markets model.