Gene Expression and Its Discontents: The Social Production of Chronic Disease

یک پارادایم شناختی برای بیان ژن، از طریق قضایای حد مجانبی نظریه اطلاعات، به درک بهتری از چگونگی تأثیر تعبیه بافت بر رشد موجودات کمک می کند. در مجموع، منابع اطلاعاتی اپی ژنتیکی به عنوان کاتالیزورهای قابل تنظیم عمل می‌کنند و انتوژن را به مسیرهای مشخص هدایت می‌کنند، چشم‌اندازی که پیامدهای مهمی برای اپیدمیولوژی اپی ژنتیک دارد. نویسندگان نشان می‌دهند که چگونه عوامل استرس‌زای محیطی، در یک مفهوم بزرگ، می‌توانند طیف وسیعی از اختلالات رشدی را القا کنند و تعدادی از بیماری‌های مزمن همه‌گیر را با استفاده از داده‌های ایالات متحده در مقیاس‌های مختلف در مورد اثرات میراث برده‌داری که با تسریع در صنعت و شهری ترکیب شده است، بررسی می‌کنند. پوسیدگی اختلالات رشد، به طور کلی، بعید است که به مداخلات پزشکی در مواجهه با استرس شدید و مداوم فردی و اجتماعی پاسخ دهد. به طور خاص، داروهایی که به اندازه کافی قوی هستند که بر برنامه ریزی اپی ژنتیک مضر تأثیر بگذارند، احتمالاً باعث ایجاد عوارض جانبی می شوند که منجر به کوتاه شدن طول عمر می شود. رسیدگی به بیماری های مزمن همه گیر نیازمند تغییرات قابل توجهی در مقیاس بزرگ در سیاست های عمومی و تخصیص منابع است.

A cognitive paradigm for gene expression, via the asymptotic limit theorems of information theory, allows better understanding of how embedding context affects the development of organisms. In sum, epigenetic information sources act as tunable catalysts, directing ontogeny into characteristic pathways, a perspective having important implications for epigenetic epidemiology. The authors show how environmental stressors, in a large sense, can induce a broad spectrum of developmental dysfunctions, and examine a number of pandemic chronic diseases, using U.S. data at different scales on the effects of the legacy of slavery compounded by accelerating industrial and urban decay. Developmental disorders, broadly taken, are unlikely to respond to medical interventions in the face of serious, persistent individual and community stress. In particular, drugs powerful enough to affect deleterious epigenetic programming will likely trigger side effects leading to shortened lifespan. The address of pandemic chronic disease requires significant large-scale changes in public policy and resource allocation.