Garden of Dreams: The Life of Simone Signoret

سیمون سینیورت (1921-1985)، یکی از هنرپیشه‌های بزرگ قرن بیستم و یکی از برجسته‌ترین ستاره‌های فرانسه، خود را «قدیمی‌ترین کشف» در هالیوود می‌دانست. پس از سال‌ها قرار گرفتن در لیست سیاه در دوران مک کارتی، او سی و هشت ساله بود که در فیلم پرفروش بریتانیایی اتاق بالا در سال 1959 از در پشتی وارد هالیوود شد. بازی او در نقش آلیس آیزگیل دوست داشتنی، جایزه اسکار را در سال 1960 برای او به ارمغان آورد، اولین بازیگر فرانسوی که برنده جایزه اسکار شد.

اگر چه سینیوره دیر به هالیوود وارد شده بود، قبلاً یک ستاره بین المللی بود که از اشغال پاریس توسط نازی ها جان سالم به در برده بود. در سال 1945 به عنوان یک هنرپیشه زیبا و خوش آتیه که قادر به انتقال احساسات از طریق زبان بدن بیشتر از دیالوگ به تنهایی بود. او به عنوان نماد جنسی مردان متفکر شهرت پیدا کرد و در چندین فیلم روسپی ها را با ظرافت و عمق به تصویر کشید.

او به شدت از حریم خصوصی خود محافظت می کرد. اما پس از برنده شدن جایزه اسکار، زمانی که همسر دومش، ایو مونتان، روابط عمومی زیادی با مرلین مونرو داشت، او را در ناودان کشیدند. بسیاری پیری سریع و اعتیاد به الکل او را به این خیانت نسبت دادند. او این تصور را در سکوت تحمل کرد و در عین حال توانایی قابل توجهی برای بازآفرینی خود به عنوان نویسنده ای پرفروش، فعال اجتماعی محترم و هنرپیشه محترمی که بیش از چهار دهه در سینما، «باغ رویاهای» او باقی ماند، نشان داد. پاتریشیا دی مایو داستان شجاعانه سینیوره را با زندگی نامه مونتان ترکیب می کند تا اطلاعات و بینش جدیدی را در مورد تلاش های بشردوستانه سینیوره و حرفه سینمایی پر جنب و جوشی که او را حفظ کرده است، آشکار کند.

The incomparable Simone Signoret (1921–1985), one of the grand actresses of the twentieth century and one of France’s most notable stars, considered herself the “oldest discovery” in Hollywood. After years of blacklisting during the McCarthy era, she was thirty-eight years old when she entered Hollywood through the back door in the 1959 British blockbuster Room at the Top. Her portrayal of the endearing Alice Aisgill earned her the Academy Award in 1960, the first French actor to win a coveted Oscar.

Though a latecomer to Hollywood, Signoret was already an international star who had survived the Nazi occupation of Paris, emerging in 1945 as a beautiful, promising actress capable of communicating more emotion through body language than dialogue alone could achieve. She gained a reputation as the thinking man’s sex symbol, and in several films she portrayed prostitutes with subtlety and depth.

She was fiercely protective of her privacy. But after winning the Oscar, she was dragged through the gutter when her second husband, Yves Montand, had a widely publicized affair with Marilyn Monroe. Many attributed her rapid aging and alcoholism to this betrayal. She endured this perception in silence, all the while demonstrating a remarkable capacity to reinvent herself as a best-selling author, respected social activist, and revered actress who remained in the cinema, her “garden of dreams,” for over four decades. Patricia A. DeMaio combines Signoret’s courageous story with Montand’s biography to reveal new information and insight into Signoret’s humanitarian efforts and the vibrant film career that sustained her.