Game after : a cultural study of video game afterlife

ما بازی‌های ویدیویی را برای بازی کردن آنها خریداری می‌کنیم، نه برای ذخیره آنها. چه اتفاقی برای بازی‌های ویدیویی می‌افتد که قدیمی، خراب، غیر کاربردی یا منسوخ شده باشند؟ اگر یک بازی فقط به عنوان شبیه سازی، به عنوان یک مصنوع در نمایشگاه های موزه، در یک جعبه بایگانی یا در پایین یک محل دفن زباله وجود داشته باشد، باید یک «بازی سابق» در نظر گرفته شود؟ در بازی پس از، Raiford Guins بر روی بازی‌های ویدیویی تمرکز می‌کند نه آن‌چنان که در کپسول‌های زمانی گذشته بسته شده‌اند، بلکه بر مواد باقی‌مانده‌شان تمرکز می‌کنند: چگونه و کجا بازی‌های ویدیویی در حال حاضر ادامه دارند. Guins چرخه زندگی پیچیده بازی‌های ویدیویی را به دقت بررسی می‌کند تا نشان دهد که چگونه معانی، کاربردها و ارزش‌های آن‌ها در زندگی پس از دفع، خرابه‌ها و بقایای باقی‌مانده، موزه‌ها، بایگانی‌ها و مجموعه‌های خصوصی تغییر می‌کند.

Guins به دقت نگاه می‌کند. در بازی‌های ویدیویی به عنوان اشیاء موزه، بحث در مورد بافت‌سازی مجدد نمونه‌های اولیه Pong و Brown Box و درگیر شدن با شیوه‌های نگهبانی و آرشیوی در طیف وسیعی از مؤسسات فرهنگی؛ کابینت های بازی قدیمی سکه ای; نقش مستندسازی آثار هنری کارتریج بازی و بسته بندی؛ سفر یک بازی از محصول معیوب به سطل زباله تا یادگاری، همانطور که در تاریخچه بدنام آتاری E.T. فرازمینی; و داستان های حفاظت، مرمت و بازآفرینی که توسط کارشناسانی از جمله ون برنهام، ژن لوین و پیتر تاکاس گفته شده است.

زندگی پس از مرگ بازی‌های ویدیویی - چه در پشت شیشه‌ای در قاب‌های ویترینی یا بازسازی شده به‌عنوان یک برنامه iPad - راه جدیدی برای کشف توپوگرافی متنوع تاریخ بازی ارائه می‌دهد.

We purchase video games to play them, not to save them. What happens to video games when they are out of date, broken, nonfunctional, or obsolete? Should a game be considered an "ex-game" if it exists only as emulation, as an artifact in museum displays, in an archival box, or at the bottom of a landfill? In Game After, Raiford Guins focuses on video games not as hermetically sealed within time capsules of the past but on their material remains: how and where video games persist in the present. Guins meticulously investigates the complex life cycles of video games, to show how their meanings, uses, and values shift in an afterlife of disposal, ruins and remains, museums, archives, and private collections.

Guins looks closely at video games as museum objects, discussing the recontextualization of the Pong and Brown Box prototypes and engaging with curatorial and archival practices across a range of cultural institutions; aging coin-op arcade cabinets; the documentation role of game cartridge artwork and packaging; the journey of a game from flawed product to trash to memorialized relic, as seen in the history of Atari's infamous E.T. The Extra-Terrestrial; and conservation, restoration, and re-creation stories told by experts including Van Burnham, Gene Lewin, and Peter Takacs.

The afterlife of video games -- whether behind glass in display cases or recreated as an iPad app -- offers a new way to explore the diverse topography of game history.