Gabriella Garofano E Cannella

\"این داستان عاشقانه در همان روز روشن، با آفتاب بهاری آغاز شد، که در آن فازندیرو جسوینو مندونسا، دونا سینهزینها گوئدس مندونچا، همسر قانونی خود را با یک هفت تیر کشت...\": بنابراین مقدمه ای برای داستان گابریلا با رایحه میخک و رنگ دارچین، ملاتای سینوسی که راه نمی‌رود اما می‌رقصد، سخن نمی‌گوید اما آواز می‌خواند و با بسیاری از مهاجران دیگر از داخل سرتائو در ساحل وارد شده است. تا از گرسنگی نمرد او با پای پیاده رسید و در سراسر زمین خشکیده تا ایلهئوس به شادی و لعنت نسیب عرب رقصید. گابریلای پابرهنه، وحشی و خودانگیخته، ناتوان از چیزی جز عشق و آشپزی، بدون درک زیادی از دسیسه های شهر، تغییرات اجتماعی، تکامل ذهنیت، نزاع هایی که بین فازندیروها برای برتری در بازار کاکائو رخ می دهد، شاهد است. /p>

«Questa storia d'amore iniziò nello stesso giorno limpido, con sole primaverile, in cui il fazendeiro Jesuino Mendonça uccise a rivoltellate donna Sinhzinha Guedes Mendonça sua legittima sposa...»: cosí il preludio alla storia di Gabriella dal profumo di garofano e dal colore di cannella, mulatta sinuosa che non cammina ma balla, che non parla ma canta, e che è arrivata con tanti altri emigranti dall'interno del sertão sul litorale, per non morire di fame. È arrivata a piedi, danzando sulla terra riarsa fino a Ilhéus per la gioia e la dannazione dell'arabo Nacib. Selvatica e spontanea, incapace di tutto fuorché d'amare e cucinare, la scalza Gabriella assiste senza molto capire agli intrighi della cittadina, ai mutamenti sociali, all'evoluzione della mentalità, alle beghe che scoppiano tra i fazendeiros per la supremazia nel mercato del cacao.